شاید تا به حال اسم بیماری پای شارکو به گوشتان نخورده باشد. این بیماری یک عارضه نادر محسوب می شود که در نقاط پاها اتفاق می افتد. اگر می خواهید اطلاعات کاملی از این عارضه را بدست بیاورید، می توانید در ادامه با ما همراه باشید.
پای شارکو چیست؟
بیماری پای شارکو یک عارضه نادر اما جدی محسوب می شود که می تواند افراد مبتلا به بیماری نوروپاتی محیطی، به ویژه افراد مبتلا به دیابت را درگیر کند. قسمت هایی از پا که این بیماری بیشتر آن ها را درگیر می کند شامل، استخوان ها، مفاصل و بافت های نرم پا یا مچ پا هستند.
این بیماری سبب می شود که استخوان های پا نرم شده و گاهی ممکن است سبب شکسته شدن مچ پا یا قسمتی از پا و جدا شدن مفاصل آن شود. اگر بیماری در مراحل اولیه نباشد، باعث فروپاشی مفاصل پا شده و در نهایت سبب تغییر شکل در پاها می شود. تغییر شکل در پاها باعث می شود زخم های فشاری در پا یا مچ پاها ایجاد شود. اگر در ناحیه ای از پای شما زخم بازی وجود داشته باشد، باعث می شود تا عفونت در آن ناحیه تشکیل شود یا ممکن است کار به قطع عضو برسد.
چه افرادی ممکن است به پای شارکو دچار شوند و علائم آن چیست؟
این بیماری نادر بیشتر در افرادی که دارای بیماری نوروپاتی محیطی هستند شایع است. در این حالت اعصاب ساق پا و پا آسیب می بینند. همین آسیب در ناحیه پا سبب از بین رفتن حس در پاها می شود.
در مراحل اولیه این عارضه، پا قرمز می شود. هنگامی که شما پای خود را لمس می کنید گرمایی را در آن ناحیه احساس می کنید و تورم قابل توجهی در قسمت انتهایی پای شما وجود دارد.
علت به وجود آمدن پای شارکو چیست؟
هنوز محققان دلیل اثبات شده ای برای این بیماری نادر پیدا نکرده اند. اما برخی عوامل شناخته شده ای وجود دارد که می تواند دلیل وجود این بیماری باشد. یکی از این عوامل می تواند پیچ خوردگی یا آسیب ناشناخته باشد. از آنجایی که این نوع افراد دچار بیماری نوروپاتی محیطی هستند، نمی توانند وجود درد یا دیگر احساسات را در نواحی پای خود احساس کنند. به همین دلیل ممکن است اگر این اتفاق برای آنها رخ دهد، نسبت به آن بی توجه باشند. اگر شکستی در آن ناحیه به خوبی ترمیم نشود، باعث می شود تا بد شکلی در پا رخ دهد و منجر به زخم پا یا عفونت شود. بیماری نادر پای شارکو نیز به عنوان عارضه ای شایع در بیماران مبتلا به دیابت دیده شود.
هنگامی که استخوان میانی پا درگیر این بیماری می شود، قوس می افتد و قسمت پایینی پا گرد می شود. به این حالت تغییر شکل در حالت پای پایینی می گویند. بسته به نوع شکستگی ها در ناحیه پا، ممکن است انگشتان پا به سمت داخل شروع به خم شدن بکنند یا مچ پا دچار تغییر شکل یا ناپایداری شود.
تشخیص پای شارکو به چه صورت است؟
به دلیل نادر بودن این بیماری، در مراحل اولیه تشخیص این بیماری دشوار است. نمونه های اشعه ایکس اغلب نرمال و طبیعی هستند. اگر اشعه ایکس و آزمایشات آزمایشگاهی طبیعی باشد، بیماری پا شارکو با آگاهی از این نوع بیماری تشخیص داده می شود.
این بیماری در افرادی که به دیابت و نوروپاتی محیطی دچار هستند و علائم زیر را دارند، تشخیص داده می شود:
- قرمزی پا؛
- تورم در ناحیه پا؛
- داغ و متورم بودن (بدون داشتن زخم پا)؛
- افزایش دمای پوست در ناحیه ای که آسیب دیده (در مقایسه با پای دیگر).
روش های درمان پای شارکو چیست؟
تشخیص و درمان به موقع این بیماری سبب می شود که از پیشرفت و عوارض این بیماری جلوگیری کرده و از تغییر شکل و سایر عوارض دیگر نیز پیشگیری شود. درمان این بیماری به سه هدف توجه می کند.
- کاهش وزن پا؛
- درمان بیماری های استخوانی (این عمل معمولا با گچ گرفتن پا یا برخی مصرف مکمل ها انجام می شود)؛
- جلوگیری از ایجاد شکستگی های جدید در ناحیه پا.
درمان های غیر جراحی
اولین و مهمترین درمان برای این بیماری، استراحت دادن و برداشتن وزن اضافی از روی پا آسیب دیده است. در مراحل اولیه پای شارکو، این روش سبب جلوگیری از التهابات و بدتر شدن وضعیت پای آسیب دیده می شود. تحمل وزن با استفاده از چکمه در مرحله بعدی می تواند از تغییر شکل دادن یا بد شکلی در ناحیه پا جلوگیری کند.
این روش ممکن است شامل قرار دادن پا در گچ باشد که از پا محافظت کرده و از تکان خوردن آن جلوگیری می کند. در طول 8 تا 12 هفته بیمار از یک سری گچ یا گچ واکر متحرک استفاده خواهد کرد. از عصا یا ویلچر برای جلوگیری و برداشتن وزن اضافی از روی پا استفاده می کنند. با تغییر تورم روی ناحیه پا، گچ به طور مداوم تغییر می کند. این گچ تا زمانی روی پا می ماند که تورم، قرمزی یا گرما در ناحیه پا برطرف شود.
پس از برداشتن کفش به بیمار نسخه کفش های مخصوص داده می شود. از کفش های ارتوپدی استفاده می کنند که نقاط فشار را از روی پا برداشته و از آسیب ها و زخم های مکرر جلوگیری می کند. همچنین ممکن است پزشک معالج تغییراتی را در فعالیت فرد تجویز کند که از آسیب بیشتر بر پاها جلوگیری شود.
روش درمان جراحی
جراحی در مواقعی برای آن دسته از بیمارانی توصیه می شود که دارای ناهنجاری های ناپایدار پا و در معرض خطر ابتلا به زخم پا هستند. علاوه بر این موارد، اگر بعد از استفاده از بریس یا ارتز دچار بدشکلی های حاد شود، ممکن است جراحی تشخیص داده شود. پس از انجام عمل جراحی بیمار باید از قرار دادن کامل وزن خود روی پای آسیب دیده به مدت بسیار طولانی خودداری کند.
همه افرادی که دچار پای شارکو هستند باید تا آخر عمر خود از کفش های محافظ استفاده کرده و مراقبت های لازم را رعایت کنند. آموزش دادن به فرد و افراد خانواده برای مراقب های بیشتر و نگهداری از این بیماران یکی از مهم ترین روش های محافظت در جهت بهبودی این بیماری محسوب می شود و از بروز برخی بیماری های جدی جلوگیری می کند.
عوارض بیماری پای شارکو چیست؟
تغییر شکل در هر ناحیه ای از پا یا مچ پا می تواند باعث به وجود آمدن زخم های پوستی بر اثر فشار استخوان به کفش یا زمین شود. اگر پای شارکو روی مفصل پا تاثیر بگذارد، باعث می شود مفصل ناپایدار شود که به اصطلاح “فلاپی پا” نیز نام دارد و باعث زخم می شود.
بهبود این بیماری به دلیل عوارض بیماری دیابت، گردش خون ضعیف در این نواحی، قرار گرفتن طولانی مدت روی پاها و ایجاد برخی عفونت ها دشوار است. زخم های عفونی که به وجود می آیند باعث می شود که اندام های دیگر از پا را تهدید کنند یا منجر به قطع پا یا حتی ساق پا شوند.
پیش بینی هایی برای بیماری پای شارکو
همه افراد دیابتی که تحت درمان پای شارکو هستند باید به طور دائم مراقب پای خود باشند و با متخصص مچ پا و پا یا متخصص مشکلات پای دیابتی در تماس باشند. متخصصان در حال بررسی این بیماری هستند که علت دقیق تر آن را هرچه سریعتر تشخیص دهند. علاوه بر این، بیماران دیگری که به دلایل دیگر دچار پای شارکو شده اند نیز باید تحت درمان پزشک معالج خود قرار بگیرند.
نتیجه گیری
بیماری نادر پای شارکو، یکی از بیماری هایی است که بیشتر برای افرادی که دیابت دارند اتفاق می افتد. این بیماران باید از مراقبت ها و توجه های فراوانی روی نواحی مچ پا و پای خود داشته باشند که از رخ دادن اتفاق های ناگوار بیشتر جلوگیری کنند. مراجعه و تحت درمان بودن با پزشک معالج خود را فراموش نکنید و دستورات پیشگری و مراقبی را به خوبی انجام دهید.
بدون دیدگاه