با توجه به گسترده بودن انواع زخم و درمانهای آن، تصمیم گرفتیم در این بخش، به سؤالات متداول درباره زخم، پاسخ دهیم.
برای کدام زخمها به پزشک مراجعه کنیم؟
هر زخمی نیاز به مراجعه به پزشک ندارد. اگر زخمهای سطحی دارید با کمک پانسمان آنها را درمان کنید اما اگر زخمهای عمیقتر دارید که امکان ایجاد عفونت دارند و باعث از دست رفتن مقدار زیادی خون میشوند، به پزشک مراجعه کنید.
از کجا تشخیص دهیم که زخم عفونت کرده است؟
زخمی که عفونت کرده باشد، با بوی بد همراه است که این بو ناشی از ترشحات بیرنگی است که از زخم خارج میشود. البته این ترشحات زمانی که در معرض هوا قرار میگیرند زرد رنگ میشوند و یکی از نشانههای عفونت زخم را به وجود میآورند. زخم عفونی علاوه بر اینکه ملتهب میشود، دردناک خواهد بود و در بیشتر موارد همراه با تب میباشد.
چه زخمهایی عفونی میشوند؟
هر زخمی میتواند به زخم عفونی تبدیل شود. گاهی این عفونت به دلیل وسیله آلودهای ایجاد میشود که با آن فرد زخمی شده است و گاهی دیگر ممکن است، عدم اکسیژنرسانی و برخی بیماریها، نقش در ایجاد عفونت داشته باشند.
برای بهبود زخمها چهکار کنیم؟
بستگی به نوع زخم و شدت آن دارد اما برای همه زخمها، استفاده از پانسمانها و تمیز نگاهداشتن ناحیه زخم، نقش مهمی در بهبود آنها خواهد داشت.
پانسمانها چگونه باعث بهبود زخم میشوند؟
پانسمانها محیطی را فراهم میکنند که ترمیم در آن ساده تر و سریعتر انجام شود. پانسمانها رطوبت لازم را به زخم منتقل میکنند و از طرفی مانع رشد باکتریها میشوند. باکتریها به لایه چسبنده پانسمانهای آماده میچسبند و زخم از آلودگیها و قارچها، پاکسازی میشود. بدین ترتیب، امکان ایجاد عفونت از بین میرود البته پانسمانها باید بهموقع تعویض گردند.
برای بهبود سریعتر زخمها چه مواد غذایی استفاده کنیم؟
تغذیه نقش مهمی در جوش خوردن و ترمیم زخمها دارد. مواد غذایی از طریق خون به بافتهای آسیبدیده میرسد و بدن با استفاده از آنها، مواد ضروری برای رشد سلولی و ترمیم زخمها را فراهم میکند. مواد غذایی حاوی پروتئین همچون فراوردههای گوشتی و لبنیات، نقش مهمی در ترمیم سریعتر زخمها ایفا میکنند. میوههای دارای ویتامین C بالا، همچون آناناس، پرتقال، لیموترش و کلم بروکلی، نیز سرعت ترمیم زخمها را افزایش میدهد.
چه زخمهایی دیرتر بهبود مییابند؟
به طور معمول بعد از یک هفته باید آثار بهبودی در زخمها مشاهده شود اما برخی افراد، باگذشت یک ماه، بهکندی زخمهایشان ترمیم میشود. نقص سیستم ایمنی، مصرف برخی داروها، بروز التهاب در سلولها، آسیبهای عصبی، بالا بودن قند خون، عدم اکسیژنرسانی به بافتها، منجر به تأخیر درروند بهبودی زخمها میشود.
زخمهای دیابتی چرا خطرناکاند؟
دیابتیها باید مراقب زخمهای خود باشند. این زخمها هرچند کوچک، ممکن است عوارض بزرگی را برای بیمار به همراه داشته باشد. دیابتیها به دلیل نقص در سیستم عصبی، گاهی اوقات متوجه ایجاد زخم در بدن خود نمیشوند و این زخمها نیز به دلیل اختلال در گردش خون مناسب این افراد، نهتنها ترمیم نمیشوند بلکه عفونت میکنند و به بافتهای مجاور انتقال مییابند. هیپوکسی بافت در دیابتیها ایجاد میشود و اکسیژن و مواد معدنی، به زخم نمیرسد. در صورت عدم پیگیری دیابتیها با قطع عضو مواجه خواهند شد. به همین دلیل زخمهای دیابتی را باید جدی بگیرید.
در همه دیابتیها، زخمهای خطرناک به وجود میآید؟
خیر. اکثر دیابتیها با کنترل قند خون، مشکلی در بهبود زخمهای خود ندارند اما حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد دیابتیها درخطر چنین زخمهایی هستند.
زخم بستر چیست و در چه کسانی ایجاد میشود؟
زخم بستر که با نام زخم فشاری شناخته میشود و در اثر عدم تحرک و فشار بر یک ناحیه از بافت ایجاد میشود. سالمندان زمینگیر، افرادی که در کما هستند و معلولین حرکتی، ازجمله افرادی هستند که به این زخمها مبتلا میشوند.
بدون دیدگاه