لغت زخم بیانگر شکاف یاگسستگی در اپیدرم یا درم است که میتواند بدنبال تروما یا تغییرات پاتولوژیک درپوست یا بدن اتفاق اقتاده باشد.
زخمها را می توان بر اساس موارد زیر تقسیم بندی کرد:
- طول مدت زمان (سن زخم)
- عمق آناتومیکی
- ظاهر بستر زخم
- اتیولوژی یا علت شناسی
تقسیم بندی بر اساس طول مدت زمان
برمبنای مطالعات بالینی زخمها به صورت سنتی به دو دسته حاد و مزمن تقسیم شدهاند که این تقسیم براساس طول زمان مورد انتظار برای بهبودی بوده است.
زخم های حاد
زخمی است که به تازگی ایجاد شده و ترمیم آن بر اساس روند طبیعی به پیش میرود. در تعریف زخم حاد نمیتوان تنها به زمان توجه کرد و باید روند طبیعی ترمیم را هم در نظر گرفت.
مشخصات زخمهای حاد
- زخمهای ایجاد شده در اثر تروما و یا جراحی
- التیام زخم درطی مدت زمانی کوتاه و بر اساس روند طبیعی ترمیم
- عدم وجود پاتولوژی زمینهای
- مرحله التهابی نرمال
- درمان معمولا بدون عوارض
مثالهای زخمهای حاد
زخمهای جراحی: محل دهنده پیوند
زخم در اثر تروما: سوختگی، بریدگی و پارهگی
زخمهای مزمن
به زخمهایی که درمان آنها درجایی از روند طبیعی درمان خصوصا فاز التهابی یا تکثیر قطع شده اطلاق میشود. در این حالت بستر زخم ممکن است کاملا قرمز و سالم باشد۱ یا بافت گرانوله با ظاهری غیرطبیعی داشته باشد. ترشحات زخمهای مزمن بیشتر از حد معمول بوده و حاوی مواد مخرب و فیبروبلاستهای بیشتری میباشد اما این سلول ها تضعیف شدهاند و نمیتوانند بطور موثر کلاژن بسازند، کمتر تقسیم میشوند و سیگنالهای کمتری به سلولهای دیگر برای تکثیر و پر کردن زخم ارسال میکنند.
مثالهای زخمهای مزمن
زخم وریدی پا
زخم فشاری
زخم پای
بدون دیدگاه