لغت زخم بیانگر شکاف یاگسستگی در اپیدرم یا درم است که می‌تواند بدنبال تروما یا تغییرات پاتولوژیک درپوست یا بدن اتفاق اقتاده باشد.

زخم‌ها را می توان بر اساس موارد زیر تقسیم بندی کرد:

  • طول مدت زمان (سن زخم)
  • عمق آناتومیکی
  • ظاهر بستر زخم
  • اتیولوژی یا علت شناسی

تقسیم بندی بر اساس طول مدت زمان
برمبنای مطالعات بالینی زخم‌ها به صورت سنتی به دو دسته حاد و مزمن تقسیم شده‎اند که این تقسیم براساس طول زمان مورد انتظار برای بهبودی بوده است.
 
زخم های حاد
زخمی است که به تازگی ایجاد شده و ترمیم آن بر اساس روند طبیعی به پیش می‎رود. در تعریف زخم حاد نمی‎توان تنها به زمان توجه کرد و باید روند طبیعی ترمیم را هم در نظر گرفت.

مشخصات زخم‌های حاد

  • زخم‎های ایجاد شده در اثر تروما و یا جراحی
  • التیام زخم درطی مدت زمانی کوتاه و بر اساس روند طبیعی ترمیم
  • عدم وجود پاتولوژی زمینه‎ای
  • مرحله التهابی نرمال
  • درمان معمولا بدون عوارض

مثال‏های زخم‌های حاد
زخم‌های جراحی: محل دهنده پیوند
زخم در اثر تروما: سوختگی، بریدگی و پاره‎گی
 
 

 

زخم‌های مزمن

به زخم‌هایی که درمان آنها درجایی از روند طبیعی درمان خصوصا فاز التهابی یا تکثیر قطع شده اطلاق می‎شود. در این حالت بستر زخم ممکن است کاملا قرمز و سالم باشد۱ یا بافت گرانوله با ظاهری غیرطبیعی داشته باشد. ترشحات زخم‏های مزمن بیشتر از حد معمول بوده و حاوی مواد مخرب و فیبروبلاست‏های بیشتری می‏باشد اما این سلول ها تضعیف شده‏اند و نمی‏توانند بطور موثر کلاژن بسازند، کمتر تقسیم می‏شوند و سیگنال‏های کمتری به سلول‏های دیگر برای تکثیر و پر کردن زخم ارسال می‏کنند.

 
 
مثال‏های زخم‎های مزمن
زخم‌ وریدی پا
زخم‌ فشاری
زخم‌ پای

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *