زخم‌های قارچی، یکی از انواع زخم‌هایی است که به واسطه میکروارگانیسم های قارچی ایجاد می‌شوند

زخم‌های قارچی 

زخم‌های قارچی، یکی از انواع زخم‌هایی است که به واسطه میکروارگانیسم های قارچی ایجاد می‌شوند. در طبیعت بیش از ۵۰ هزار گونه از قارچ‌ها وجود دارند که برخی از آن‌ها، به طور معمول ممکن است روی پوست شما قرار بگیرند. البته وجود این قارچ‌ها به خودی خود، مشکلی برای پوست ایجاد نمی کند مگر این که این میکروارگانیسم ها تحت تأثیر عاملی محرک قرار گیرند و شروع به رشد و تکثیر کنند. اینجاست که پای بیماری قارچ پوستی به میان می آید. این قارچ‌ها در سطح بخش های مختلف پوست گسترده می‌شوند و در صورت عدم پیگیری و درمان، زخم‌های قارچی را پدید می آورند.

زخم‌های قارچی به چه شکل هایی دیده می‌شوند؟

از آن جایی که تنوع قارچ‌ها زیاد است، اثرات آن‌ها بر روی پوست نیز متفاوت است. برخی از این زخم‌ها به صورت دایره های نامنظم و قرمز رنگ در سطح پوست پخش می‌شوند و برخی دیگر همچون برفک و آفت در دهان ایجاد می‌شوند. گاهی زخم‌های قارچی همچون حساسیت های پوستی خود را نشان می‌دهند و گاهی دیگر با عفونت و چرک همراه هستند و ترشحات زرد رنگ دارند. جوش ها و کورک های چرکی، از این دسته هستند.

 
زخم‌های قارچی، یکی از انواع زخم‌هایی است که به واسطه میکروارگانیسم های قارچی ایجاد می‌شوند

زخم‌های قارچی در کدام نواحی بیشتر دیده می‌شود؟

قارچ‌ها در هر جایی از پوست ممکن است جا خوش کنند اما بیشتر در نواحی که ساییدگی پوست و عرق ایجاد می‌شود، رشد می‌کنند. مثلاً اگر دائماً در حال رانندگی باشید، بخش تکیه‌گاه، مستعد رشد قارچ‌ها خواهد بود و ناحیه پشت فرد، زخم‌های قارچی ایجاد می‌شود. کفش‌ها محل مناسب دیگری برای رشد قارچ‌ها می‌باشند. بین انگشتان دست، خمیدگی زانو و زیر بغل، نواحی دیگری است که برای رشد عامل قارچی، مناسب است.

بیشترین افرادی که دچار زخم‌های قارچی می‌شوند چه کسانی هستند؟

افرادی که در معرض گرما و رطوبت قرار می‌گیرند، احتمال ابتلا به چنین زخم‌هایی را افزایش می‌دهند. رعایت بهداشت در پیشگیری رشد زخم‌های قارچی بسیار مؤثر است.

  1. کودکان بازیگوش در معرض این قارچ‌ها قرار می‌گیرند و ممکن است به زخم‌های قارچی مبتلا شوند.
  2. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، با رشد قارچ‌های پوستی مواجه می‌شوند.
  3. مبتلایان به بیماری‌های دیابت، تیروئید کم‌کار و پرکار از دیگر دسته‌ای هستند که احتمال بروز زخم‌های قارچی در آن‌ها بیشتر دیده می‌شود.
  4. برخی از زنان باردار نیز در طی دوران بارداری با این زخم‌ها مواجه می‌شوند.

درمان زخم‌ قارچی

برای درمان این زخم‌ها معمولاً نیاز به بستری شدن نیست و استفاده از داروها و پمادها، پاسخگوی درمان است. اگر دچار زخم‌های قارچی شده‌اید، حتماً به پزشک مراجعه کنید تا نوع قارچ را تشخیص دهد و داروی مناسب آن را تجویز کند. برخی از این قارچ‌ها مسری هستند و رعایت بهداشت شخصی، نقش مهمی در عدم انتقال آن‌ها خواهد داشت.

معمولاً پزشکان پمادها و لوسیون های ضد قارچی را تجویز می‌کنند که مانع رشد قارچ‌ها و نابودی آن‌ها می‌شود. پمادهایی همچون کلوتریمازول و کتاکونازول از جمله پمادهای رایجی هستند که در درمان زخم‌های قارچی مورد استفاده قرار می‌گیرند اما با این حال استفاده سر خود از این داروها کار صحیحی نیست. افرادی که دچار بیماری‌های قارچی شده‌اند، باید به پزشک مراجعه کنند. بنا به محل بیماری، داروهای متفاوتی تجویز می‌شود. برای مثال برای درمان قارچ‌های دهانی از انواع قرص‌ها و دهان‌شویه‌ها استفاده می‌شود و برای عفونت‌های قارچی واژن، کرم و ژل‌های واژینال تجویز می‌شود.

توصیه‌هایی که باعث کاهش ابتلا به زخم‌های قارچی می‌شود!
  • لباس‌هایی را که کمتر موجب تعریق می‌شود بپوشید. استفاده از لباس‌های نخی، باعث کاهش رطوبت پوستی می‌شود و نقش مهمی در کاهش ابتلا به زخم‌های قارچی دارند.
  • استفاده از اسپری‌های ضد قارچی در بین انگشتان دست و پا و تعویض مرتب جوراب‌ها، تأثیر چشمگیری در کاهش این زخم‌ها دارد.
  • از صابون‌های ضد قارچی استفاده کنید و هر بار بعد از استحمام، سریعاً خود را خشک کنید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *