شاید در خانواده یا دوستان و یا در تلویزیون این جمله را شنیده باشیم که فردی دچار زخم بستر شده است و بر اثر آن علاوه بر رنج بیماری، از تألمات بسیار دیگری نیز عذاب می کشد و رنجی بر رنج های دیگر فرد بیمار افزوده می شود.

اما این زخم بستر چیست و در چه افرادی بیشتر ایجاد می شود و آیا راهی برای کم کردن اثر آن و یا بهبودش وجود دارد؟

زخم بستر:

زخم بستر به آسیب بافت بدن بر اثر فشار در مدت طولانی بر یک یا چند نقطه از بدن گفته می شود که خون رسانی به آن نقطه کاهش می یابد و در نتیجه بافت آسیب می بیند که ممکن است بر اثر خوابیدن در مدت طولانی در یک وضعیت ثابت، کشیدگی با ملحفه، ساییدگی در صندلی و… ایجاد شود.

این آسیب دیدگی بیشتر در نقاطی از بدن که پوست روی یک برجستگی استخوانی قرار دارد و بین آن عضله ای موجود نیست دیده می شود.

چه کسانی بیشتر در معرض زخم بستر هستند؟

  • افرادی که برای مدت طولانی تری در یک وضعیت ثابت (خوابیدن به یک سمت) قرار می گیرند.
  • افراد مسن
  • افرادی که از ویلچر استفاده می کنند.

 

مراحل پیدایش زخم بستر:

زخم بستر که با عنوان زخم فشاری نیز شناخته می شود، زخمی است که در اثر فشارهای طولانی مدت بر نقاط مختلف بدن، به خصوص نقاطی که دچار زخم و یا جراحت شده اند، ایجاد می شود. گرچه این زخم ها معمولا به دنبال جراحت و اعمال فشار پوستی ایجاد می شوند، اما می توانند عمیق شده و به استخوان نیز برسند. در صورتی که زخم بستر درمان نشود، می تواند با جان فرد بازی کند.

زخم بستر عمدتا به دنبال فشار و نیرویی ایجاد می شود که باعث قطع جریان خون به قسمت هایی از بدن و یا بافت های آن ناحیه می شود. با کاهش و یا قطع خون رسانی، مواد مغذی و اکسیژن نیز به مقدار کافی به سلول ها نمی رسد. در صورت تداوم چنین وضعیتی، سلول می میرد و زخم نیز گسترش پیدا می کند.

در مرحله ابتدایی رنگ پوست قرمز می شود و در صورت فشار وارد کردن بر آن ناحیه رنگ آن تغییری نمی کند.

قسمت هایی از سطح پوست تحلیل می روند. در این مرحله زخم باز است و قسمت هایی از بافت پوست از بین می رود.

 و در نهایت تمام بافت های پوست و لایه های زیرین ان به طور کامل از بین می روند.

تاثیرات زخم بستر بر فرد:

مبتلایان به زخم های بستر یا فشاری علاوه بر محدودیت های مربوط به تعویض پانسمان از درد، اضطراب و افسردگی نیز رنج می برند. علایم دردساز نظیر ترشحات و بوی نامطبوع می تواند منجر به منزوی شدن بیشتر فرد مبتلا گردد و علاوه بر آن هزینه های درمانی سنگینی را به فرد مبتلا تحمیل می کند.

اما سوال مهم این است که چگونه می توان این زخم دردناک و خطرناک را بهبود بخشید؟

راه های گوناگونی برای التیام این گونه زخم ها وجود دارد که به تعدادی از آن ها اشاره می کنیم.

  • اولین و مهمترین راهکار برای درمان زخم ها، رفع مواد زائد و اضافی، برداشتن سلول های مرده و آسیب دیده از روی زخم با استفاده از چاقوهای کوچک جراحی
  • وکیوم تراپی یا استفاده از فشار منفی روشی نسبتا جدید است، در این روش، لوله ای عاری از هوا به زخم متصل می شود، این محیط خلاء، رطوبت زخم را می گیرد و در نهایت باعث تسریع روند بهبودی می شود، و هم چنین احتمال بروز عفونت نیز به حداقل خواهد رسید.

و از شیوه های دیگری میتوان

  • تشک مواج
  • پانسمان آلژینات سدیم کلسیم
  • ژل هیدرو اکتیو دودرم کانواتک
  • پانسمان آکواسل نواری ساده با الیاف مقاوم
  • پانسمان آکواسل فوق جاذب
  • پانسمان آکواسل سوختگی نقره
  • پانسمان آکواسل ساده را نام برد

سوربکت:

اما امروزه با پیشرفت های چشم گیر در صنعت پزشکی و درمان، محصولات مدرنی برای پانسمان و تسریع بهبود انواع زخم ها از جمله زخم بستر مهیا شده است.

از بهترین انواع این محصولات، پانسمان سوربکت است. این پانسمان سبز رنگ با تکنولوزی ویژه ی خود باعث می شود تا میکروب و ترشح زخم به لایه جاذب مخصوص این پانسمان بچسبد و در هر بار تعویض میزان این میکروب کمتر گردد و روند بهبود زخم بدلیل عدم وجود میکروب و عفونی نشدن تسریع پیدا کند.

اگر بخواهیم این روند را به زبان علمی بیان کنیم باید بگوییم، عملکرد سوربکت بر اساس تاثیرات متقابل ذرات هیدرو فوبیک ( آب گریز) بر روی یکدیگر می باشد.

محققان و دانشمندان سوئدی در شرکت ABIGO  طی بررسی میکروارگانیسم های بیماری زا، در سطح سلولی این میکروارگانیسم ها ساختار های هیدروفوب یا آبگریز را کشف کردند و از این ویژگی در طراحی پانسمان های سوربکت بهره گرفتند.

زمانیکه سطح سبز رنگ پانسمان در تماس با زخم قرار می گیرد  میکروب در حضور ترشحات زخم  به سطح جاذب پانسمان متصل میشود. این چسبندگی سبب غیر فعال شدن میکرو ارگانیسم شده و با هر تعویض پانسمان میزان آنها در زخم کم می شود.

مکانیسم اثر طبیعی سوربکت مزایا و ویژگی های منحصر به فردی را ایجاد کرده و عوارض شایع ذیل در استفاده از محصول وجود ندارد: 

  • حساسیت
  • توکسیسیته   
  • مقاومت میکروبی
  • آلودگی محیط زیست

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *