برخی پوشش‌ها به‌طور اختصاصی جهت مدیریت ریسک تشکیل زخم فشاری، طراحی‌شده‌اند، مثل:

(Mepilex Border (Molnlycke Health Care) و پوشش فومی

تغییر پوزیشن بیمار، بخش حیاتی از فرایند «کاهش فشار» است.

بیماران در معرض تشکیل co زخم فشاری، باید هر ٢-۴ ساعت تغییر پوزیشن داده شوند تا وزنشان توسط قسمت‌های مختلف بدنشان حمایت شود.

تعدادی محصول در این زمینه در دسترس است؛

شامل بلوک‌های فرم داده‌شده و فوم‌هایی که در نواحی مستعد پوست گذاشته می‌شود تا از چرخیدن یا حرکت بیمار به آن سمت جلوگیری کند.

به‌عنوان‌مثال:

(Devon Utility Pad (Aria Medical)

Molnlycke Z-Flo Fluidised Positioner 23 and 24 (Molnlycke Health Care)

و تعدادی فوم و ابزار گونه‌ای شکل دیگر از سایر کمپانی‌ها.

در عمل معمولاً این ابزارها وجود ندارد و می‌توان از بالش یا پشتی استفاده کرد.

بیمارانی که خودشان قادر به تغییر وضعیت بدنی‌شان هستند، باید توصیه شوند که وضعیت بدنشان را عوض کنند و حداکثر به مدت ۶ ساعت در یک وضعیت باشند.

(نه بیشتر) بیماران ناتوان در صورت دسترسی باید از تشک‌های مخصوص کاهنده فشار استفاده کنند.

در صورت عدم دسترسی، شاید قرار دادن بیمار به حالت مورب، مفید باشد.

خطر تشکیل زخم فشاری ناشی از عدم‌تغییر وضعیت بدنی، باید با بیمار/همراهانش و MDT، موردبحث قرار گیرد و به‌دقت در نوت بالینی یادداشت شود.

کاهش اصطحکاک و بریدگی

اصطکاک پوست را دفورمه کرده و منجر به القای استرس به بافت داخلی حین حرکت بیمار یا حرکت دادنش می‌شود.

اصطکاک با استفاده از قرار دادن واسطه کم اصطکاک بین پوست و سطح، یا با رفع بدشکلی‌های سطح، کاهش می‌یابد.

در صورت خطر بریدگی/ پارگی ناشی از اصطکاک، باید استفاده از محصولات کاهنده اصطکاک مدنظر باشد.

به‌عنوان‌مثال صفحات لغزنده، بوت و زیر لباس کم اصطکاک، بالش و پشتی مخصوص APA Parafricta.

در صورت در دسترس نبودن این محصولات، حین تغییر وضعیت بدن و حرکت دادن بیمار، باید بسیار مراقب بود.


 
 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *