همچنین تعدادی گایدلاین ژنریک (تجاری) در مورد اصول مراقبت زخم وجود دارد. به‌عنوان‌مثال «اماده‌سازی بستر زخم»، TIME، MOIST. این گایدلاین¬ها اطلاعاتی را درباره مسائل اصلی فرایند بهبود زخم ارائه می‌دهند.
اصول TIME شامل موارد ذیل است:
- وضعیت بافت Tissue: قابل زنده ماندن، غیرقابل زنده ماندن، ناقص
- عفونت Infection
- تعادل رطوبت Moisture
- حاشیه اپیدرمال Epidermal: غیر پیش‌رونده یا تحلیل رفته Undermined
این اصول در طول زمان مورد اصلاح قرارگرفته و به‌صورت TIME-H درآمده است که شامل نمره بهبود Healing نیز است.
واریاسیون دیگری از TIME اخیراً توسط کارگروه زخم‌های مزمن انجمن زخم المان ICW، ارائه‌شده است که اختصاراً MOIST نامیده می‌شود:
- تعادل رطوبی Moisture: مدیریت اگزودا؛ مطمئن شوید زخم نه خیلی مرطوب است نه خیلی خشک.
- تعادل اکسیژن Oxygen: در پاتوفیزیولوژی اکثریت قریب به‌اتفاق زخم‌های مزمن، هایپوکسی نقش اساسی دارد.
- کنترل عفونت Infection: شامل همه استراتژی‌های انتی میکروبیال (ضد میکروبی) در رژیم‌های درمانی زخم.
- حمایت Support: اگر به‌رغم درمان کافی، زخم بهبود نیابد، استفاده موقت از عوامل و داروهای مخصوص مراقبت از زخم مدنظر باشد.
- مدیریت بافت Tissue: همه ارزیابی‌های مربوط به بهبود بستر زخم مثل کاورهای (پوشاننده) طبیعی، جراحی یا ابزارهای کمکی فیزیکی مثل NPWT (فشار منفی زخم)، الکتریسیته، پلاسما یا سونو.
MOIST شامل اصول اساسی TIME به اضافه بالانس اکسیژن است که در صورت اختلال، مانع بسته شدن زخم خواهد شد و اهمیت خاصی در زخم پای دیابتی ایسکمیک دارد.
اصول عمومی مدیریت زخم
این اصول در گایدلاین¬ها ی مختلف، اندکی متفاوت است. موارد مشترک به شرح ذیل است:
- ارزیابی و تشخیص،
- طراحی برنامه مراقبتی،
- مدیریت شرایط زمینه‌ساز و علل (شامل کاهش بار وارده بر پا برای زخم پای دیابتی و کاهش فشار برای زخم فشاری)،
- مدیریت اگزودا،
- مدیریت بیوبردن (عفونت و بیوفیلم) و التهاب (ت م: منظور از بیوبردن bioburden میزان یا غلظت میکروارگانیسم در یک سطح یا مایع است)،
- دبریدمان،
- مدیریت هایپوکسی،
- تغذیه و هیدراتاسیون (دادن مایعات)
بدون دیدگاه