باکس ۶: مثالی از ارزیابی درمان و درمان زخم فشاری
تصویر چپ: PU در مراجعه اول
تصویر راست: بعد دو هفته درمان

شرح‌حال پزشکی

سن و جنس: مرد ٧۵ ساله/ شرح بیماری فعلی: به‌صورت یک Flictena (تاول کوچک، وزیکول) با محتویات خونی شروع شد که بعداً پاره شده است. مراقبت‌کننده امیدوار کرده است که زخم خونی جذب‌شده و پوست بهبود می‌یابد. / طول مدت زخم: دو هفته/ بدون سابقه زخم و آمپوتاسیون/ درد: دارد. VAS ٣ از ١٠/ مدیریت اولیه: مراقبت‌کننده با پدهایی ناحیه پاشنه را پوشانده است.
سابقه پزشکی قبلی: دیابت نوع دو از ٢٠ سال قبل، آلزایمر، هایپرتنشن، سابقه افتادن از تخت و انتقال به بیمارستان با تشخیص ترومای کرانیوسفالیک (ضربه به سر) و درناژ یا تخلیه هموراژی ساب دورال SDH/ آلرژی: ندارد./ داروهای در حال مصرف: ممانتین، فورزماید، ملپرون هیدروکلراید/ کنترل گلایسمیک: هموگلوبین A1C: ۶.۵ برای ٨ هفته قبل/ وضعیت راه رفتن و تحرک: نسبتاً بر اساس فعالیت‌های روزمره، کلافگی و مشکل در تغییر پوزیشن بدنش/

معاینه فیزیکی زخم VIPS

محل: لترال پاشنه راست/ سایز: ۵.۴ در ۴.٨ سانتیمتر/ بیس: ۶۵ درصد نکروتیک، ۵ درصد فیبروتیک، ٢٠ درصد گرانولار، ١٠ درصد اپی تلیال/ حاشیه زخم: ماسره/ Tracking ندارد/ پروبینگ منفی/ Undermining ندارد/ بو: بدون اگزودا، اگزودای خفیف سروری خونی روی پوشش گذاشته‌شده روی زخم./ نبض‌های دورسالیس پدیس و تیبیالیس خلفی: قابل‌لمس و در دوپلر بای فازیک هستند./ اندکس انکل براکیال: ١/ TcPO2: 60 / عفونت: بدون ادم و اریتم، چرک، ترشح فعال، بدون نوسان و بو/ فشار: اغلب اوقات بی‌حرکت است. در تغییر پوزیشن مشکل دارد. SWM: ٨ از ١٠/ حس ارتعاش نرمال و TTT: ۶ از ٨.
 

تست ها و ارجاع به متخصص عروق

 نبض پدیس و تیبیالیس قابل‌لمس/ بدون ادم اندام/ دمای پوست نرمال/ بدون تغییر رنگ پوست/ اندکس:١

استیجینگ و درمان

استیجینگ: غیرقابل درجه بندی، اسکار تیره
در طول بستری: ECG(O4+ V3 + M6)
تغذیه از رژیم معمولی بیمارستان، دیس فاژی (ت م: گیرکردن مایع یا جامد حین بلع) همواره کل وعده را مصرف نمی‌کرد. نیازمند استفاده از صندلی بلند در طول بستری. مقیاس Braden: نمره ١١ (ریسک بالا)
درمان: فوم چندلایه سیلیکونی مخصوص پاشنه و فرم دهنده‌هایی برای بالاتر نگه‌داشتن پاشنه از روی تخت و جلوگیری از افتادن/ جدا شدن بیولوژیک بافت نکروتیک و بافت گرانولاسیون به‌طور مطلوب طی ١۴ روز. بعد ٢٠ روز مرخص شد و زخم بعد ٣ ماه کاملاً بهبود یافت.
 
 
 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *