ارتباط تغذیه و روند بهبودی زخم ها چگونه است؟

برای بهبودی زخم، وضعیت غذایی مناسب ضروری است. تغذیه و روند بهبودی زخم ها با یکدیگر رابطه مستقیمی دارند. نادیده گرفتن وضعیت تغذیه ممکن است توانایی بیمار را در بهبودی زخم کاهش دهد. این امر باعث می شود که مراحل بهبود زخم طولانی تر شود.

گلوکز منبع تغذیه بدن را برای ترمیم زخم تامین خواهد کرد. همین امر باعث کسب انرژی برای رسوب بافت جدید می شود؛ بنابراین بسیار مهم است که بدن مقدار کافی گلوکز برای تامین انرژی اضافی برای ترمیم زخم دریافت کند. اسیدهای چرب برای ساختار سلول ضروری هستند و نقش مهمی در روند التهابی ایفا می کنند.

ترمیم زخم به تغذیه مناسب و وجود اسیدهای چرب اشباع نشده مناسب در رژیم غذایی بستگی دارد. شواهد نشان می دهد که کمبود پروتئین با کاهش تشکیل کلاژن و از بین بردن زخم در میزان بهبودی ضعیف نقش دارد. از دست دادن زیاد اگزودا منجر به کمبود پروتئین در یک روز می شود.

باید رژیم غذایی پر پروتئین برای افرادی که دچار زخم هستند، جایگزین شود. ویتامین ها نیز در ترمیم زخم بسیار مهم هستند. کمبود ویتامین C نیز باعث ایجاد مشکل در ترمیم زخم می شود. تغذیه نقش اساسی در ترمیم و مراقبت از زخم ها دارد. تغذیه نامناسب روند بهبودی را به تاخیر می اندازد.

روند بهبودی زخم با تغذیه نامناسب مختل می شود. شواهد قابل توجهی وجود دارد که از نقش اساسی تغذیه در ترمیم زخم پشتیبانی می کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با ارتباط تغذیه با زخم این مقاله را هرگز از دست ندهید.

حقایقی از تغذیه و روند بهبودی زخم ها

تعدادی از مواد مغذی وجود دارد که در ترمیم زخم نقش مهمی دارند. به تغذیه و روند بهبودی زخم ها توجه کنید. در ادامه مقاله خلاصه ای از این مواد مغذی را برای شما شرح خواهیم داد.

رابطه پروتئین و زخم

پروتئین برای نگهداری و ترمیم بافت بدن انسان بسیار ضروری است. سطح پایین پروتئین باعث کاهش رشد کلاژن خواهد شد و روند بهبود زخم را طولانی می کند. سطح کافی پروتئین باعث تسریع بهبود زخم ها می شود. مصرف انرژی نیز مهم است.

در صورت عدم تامین انرژی مورد نیاز بدن، بدن شما به جای ترمیم زخم، از پروتئین برای انرژی استفاده می کند. منابعی که شامل پروتئین هستند، گوشت قرمز و سفید، ماهی، تخم مرغ، جگر، لبنیات، لوبیای سویا، حبوبات و آجیل است.

در حالی که سعی در بهبودی زخم دارید، به رژیم غذایی خود پروتئین اضافه کنید. این ماده برای سلامتی عمومی فرد و همچنین روند ترمیم زخم بسیار مفید است. اضافه کردن پروتئین به بدن باعث بهبودی زخم می شود. لازم است ذکر شود که پروتئین ها عناصر سازنده ای هستند که برای ایجاد بافت جدید استفاده می شوند.

انرژی و ارتباط آن با بهبود زخم

منابع اصلی انرژی برای بدن انسان و  بهبود زخم کربوهیدرات ها و چربی ها هستند. انرژی مورد نیاز برای بهبود زخم توسط سنتز کلاژن تولید می شود. نیاز به انرژی برای ترمیم با توجه به افزایش پیچیدگی زخم ها رشد می کند. غذاهای پر انرژی ممکن است برای افرادی که از زخم رنج می برند، مفید باشد.

چربی ها را جدی بگیرید

تغذیه و روند بهبودی زخم ها رابطه مستقیمی با یکدیگر دارد که باید به هر دوی آن ها به یک میزان توجه کرد. چربی ها، مخصوصا چربی های تک و غیر اشباع، سوخت حیاتی را برای ترمیم زخم ها فراهم خواهند کرد. چربی ها منبع بی خطر و متمرکز انرژی محسوب می شوند.

چربی اگر نیاز بدن را رفع کند، برای جلوگیری از استفاده بدن از پروتئین برای تامین انرژی تاثیر مثبتی خواهد داشت. اسیدهای چربی یکی از اجزای اصلی غشای سلولی به حساب می آیند و نیاز به این اسیدها بعد از آسیب بیشتر خواهد شد.

منابع خوب چربی برای بهبود زخم شامل گوشت، لبنیات پرچرب مانند شیر ، پنیر، ماست، بستنی، روغن ها و چربی هایی است که در پخت و پز استفاده می شود. مهم این است که در ترمیم زخم باید وزن خود را نیز حفظ کنید. اگر فردی اضافه وزن دارد، تا زمانی که زخمش کاملاً خوب نشود، نباید سعی در کاهش وزن داشته باشد.

کربوهیدرات ها دیرتر در دنیای رژیم غذایی وارد شده اند، اما در رژیم کسی که سعی در التیام زخم خود دارد، امری ضروری به حساب می آید. به یاد داشته باشید که پروتئین ها در فرآیند آنابولیک استفاده می شوند. در مقابل آن ها کربوهیدرات ها نیز این نقش را بر عهده دارند.

ال آرژنین و بهبود زخم

ال-آرژنین نوعی اسید آمینه است و با خواصی که دارد، برخی از مسیرهای مربوط به بهبود زخم را افزایش می دهد، به عنوان مثال نقش آن در سنتز پروتئین ساختاری اصلا قابل بحث نیست. از آنجا که بدن در حین ترمیم زخم به پروتئین بیشتری نیاز دارد، تقاضای اسیدهای آمینه غیرضروری به طور معمول همانند ال-آرژنین بسیار ضروری می شود.

معجزه ویتامین سی در ترمیم زخم

ویتامین ها و مواد معدنی، به ریز مغذی ها معروف هستند. از عوامل اصلی در بهبود زخم همین ویتامین ها به حساب می آیند. این ریز مغذی ها تاثیر مثبتی در ترمیم زخم دارند. به نظر می رسد که ویتامین C ، A و مواد معدنی از عوامل بسیار مهم‌تری به شمار بروند.

ویتامین C یک آنتی اکسیدان مهم و ضروری است ک با ترمیم و تقویت کلاژن در پوست، قدرت زخم را افزایش می دهد. ویتامین C نقش مهمی در سنتز کلاژن و پیوند متقابل بعدی و همچنین تشکیل عروق خونی جدید دارد. کمبود ویتامین C در بهبود زخم اختلال ایجاد خواهد کرد.

همچنین با افزایش خطر عفونت زخم همراه است. تحقیقات نشان داده است که مکمل ویتامین C به بهبود زخم کمک شایانی می کند. ویتامین C در میوه ها و سبزیجات، پرتقال، گریپ فروت، گوجه فرنگی و سبزیجات برگ دار وجود دارد.

آب میوه با ویتامین C ترکیب شده است که منبع خوبی به حساب می آید. ویتامین C نقش مهمی در ایجاد رگ های خونی جدید ایفا می کند و به جذب آهن کمک خواهد کرد. روزانه کمتر از 200 میلی گرم ویتامین C باعث بهبودی زخم می شود.

ویتامین A را جدی بگیرید

ویتامین A باعث التهاب زخم می شود. همچنین تحریک سنتز کلاژن را بیشتر می کند. کمبود ویتامین A ممکن است باعث تاخیر در ترمیم زخم و حتی عفونت شود. استرس یا آسیب جدی از مواردی است که نیاز به ویتامین A را افزایش می دهد.

مکانیسم های ویتامین A در ترمیم زخم هنوز به خوبی درک نشده اند، اما پر واضح است که این ماده نقش مهمی در ترمیم زخم دارد. ویتامین A امروزه در شیر، پنیر، تخم مرغ، ماهی، سبزیجات، میوه های قرمز و سبزیجات یافت می شود.

سخن آخر

زمانی که صحبت از مراقبت از زخم می شود، ارزیابی وضعیت تغذیه و روند بهبودی زخم ها نقش مهمی در مدیریت کلی زخم ایفا خواهد کرد. امیدوارم با در نظر گرفتن مطالبی که در مقاله به آن اشاره کرده ایم، تمام شما این امکان را داشته باشید که برای مقابله با زخم های مزمن با تغذیه نامناسب، از توانایی بیشتری برخوردار شوید.

با مراجعه به پزشک متخصص و راهنمایی گرفتن از او روند بهبود زخم را افزایش خواهید داد. با شناسایی کمبودهای ویتامین، چربی و پروتئین به بهبود زخم های خود کمک کنید. گاهی یک مراقبت کوچک به درمان زخم های شما کمک خواهد کرد.

Source: www.eatwellnutrition.com.au, www.podiatrytoday.com