ورزش و نوروپاتی دیابتی

بیماری دیابت از جمله بیماری هایی است که اگر کنترل نشود، قند خون به میزان خطرناکی به علت این بیماری بالا می رود و در نهایت سلامتی فرد را تهدید می کند.

میزان قند خون افراد مبتلا به دیابت با استفاده از روش های مناسب خصوصا ورزش منظم با برنامه‏ای دقیق قابل کنترل است.

به همین منظور در این مقاله سعی داریم با بررسی ورزش و نوروپاتی دیابتی کمک شایانی به کسانی که از این بیماری رنج می برند کرده باشیم.

نوروپاتی و علائم شایع آن

نوروپاتی یکی از رایج ترین عوارض بیماری دیابت است که باعث آسیب عصبی به سلول ها می‏شود و می تواند در هر نقطه از بدن اتفاق بیفتد. در افراد دیابتی، سطح بالای قند خون یا افزایش قند خون مداوم باعث نوروپاتی می شود.

این بیماری باعث اختلال در حساسیت لمسی، حس لرزش و بیهوشی می شود و در موارد حاد منجر به قطع عضو خواهد شد. ازتاثیرات این آسیب می توان به درد مزمن و اختلال سیستم گوارشی، دستگاه ادراری و قلبی و عروقی اشاره کرد، اما شایع ترین علائم نوروپاتی شامل درد، سوزن سوزن شدن و بی حسی اندام هاست.

آیا به راستی ورزش در کنترل نوروپاتی دیابتی موثر است؟

همانطور که بیان کردیم، بیماری دیابت همواره با عوارض جدی همراه است که از مهمترین آن می توان به رتینوپاتی،     بیماری عروق کرونر، بیماری عروق محیطی، نفروپاتی و نوروپاتی اتونوم محیطی اشاره کرد. در همین راستا تحقیقات محققین نشان داده که افزایش فعالیت بدنی ممکن است در درمان و پیشگیری از دیابت و به ویژه در کنترل عوارض نوروپاتی دیابتی مفید باشند.

وقتی علائم نروپاتی بروز می کند، ایده ورزش برای کنترل و کاهش علائم در وهله اول می تواند کمی ترسناک باشد. جیسون ماچوفسکی، متخصص تغذیه ورزشی و فیزیولوژیست ورزشی در بیمارستان شهر نیویورک، می گوید که حس لامسه سیستم محافظتی داخلی بدن شما است.

این واقعیت که می توان با تنظیم دقیق گلوکز خون از طریق ورزش، بیماری دیابت و عوارض ناشی از آن را کنترل کرد، کاملاً اثبات شده است. به طوری که ورزش های هوازی باعث بهبود آمادگی جسمانی و کنترل قند خون می شود.

ماچوفسکی می گوید: یکی از بهترین راه ها برای جلوگیری از پیشرفت نوروپاتی دیابتی، فعال ماندن است. به عنوان مثال، در یک مطالعه ای که در سپتامبر 2012 در مجله دیابت و عوارض آن منتشر شد، ورزش و نوروپاتی دیابتی به طور شگفت آوری تاثیر مثبت داشته  و عوارض  قابل توجهی در مردان و زنان مبتلا به نوروپاتی مرتبط با دیابت را کاهش داده و در آن بازه زمانی، شرکت کنندگان عملکرد بهتری داشته اند. ورزش می تواند به افزایش جریان خون، اکسیژن و سایر مواد مغذی به سلول های عصبی کمک کند و همچنین به بهبود علائم نوروپاتیک کمک می کند.

تمرینات منظم ورزشی معمولاً برای مبتلایان به دیابت مفید است. زیرا ورزش می تواند بسیاری از اثرات سوء متابولیک بیماری را از بین ببرد؛ از جمله احتمال چاقی اگرچه باید اقدامات احتیاطی انجام داد. ورزشکارانی که دیابت بدون عارضه دارند به این معنا که هیچ بیماری جدی دیگری ندارند در سطوح پیشرفته در رشته های مختلف ورزشی قهرمان شده اند.

4 تمرین ورزشی برای افرادی که نوروپاتی مرتبط با دیابت را کنترل می کنند

علی رغم تمام موانعی که ممکن است در هنگام نوروپاتی برای تمرینات ورزشی رخ دهد؛ در صورت مدیریت این عارضه، بدون هیچ مشکلی می توانید تمرینات خود را انجام دهید. اگر به این نکته ایمان داشته باشید که ورزش برای درمان دیابت موثر است.

برای به حداقل رساندن خطرات و عارضه های نوروپاتی، تمریناتی که مورد تأیید متخصص است را در اولویت قرار دهید. ما در راستای رابطه ورزش و نوروپاتی دیابتی4 تمرین برای کنترل دیابت را بیان می کنیم.

تمرین اول: ورزش قلبی عروقی (هوازی)

ورزش های هوازی در بهبود سلامت عروق در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 امری کاملاً اثبات شده است. به طوری که در ژانویه 2017 در مجله بین المللی علوم اعصاب مطلبی منتشر شد که نشان می دهد ورزش های هوازی باعث سلامتی رگ های خونی در افرادی که به عارضه‏ی نوروپاتی مرتبط با دیابت مبتلا هستند، می‏شوند . طبق گفته انجمن دیابت آمریکا  ورزش های هوازی همچنین می تواند به کاهش سطح قند خون و کلسترول کمک کند که به بهبود بیشتر جریان خون در دست ها و پاها و بهبود سلامت اعصاب کمک می کند.

ماچوفسکی توصیه می کند برای تقویت جریان خون ضمن جلوگیری از بریدگی، خراشیدن و تاول زدن، فعالیت های ملایم تر مانند شنا و دوچرخه سواری بسیار موثر است. این ورزش می تواند حتی با یک موتور داخل سالن انجام شود . البته همه تمرینات هوازی بهتر است که حداقل پنج بار در هفته به مدت 30 دقیقه انجام شود.

تمرین دوم: تمرینات عضلانی و قدرتی به حالت نشسته

عضله، انسولین و سلامت عروق ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. عضله به عنوان نوعی کوره قند سوز عمل می کند که اتفاقاً به رگ های خونی کمک کرده تا خون را به قلب پمپاژ کنند.

انجام تمرینات تقویت کننده های پا به صورت نشسته در سالن بدن سازی از جمله : کشش پا، حلقه همسترینگ و استفاده از دستگاه های ضربه برگشت گلوت می تواند کمک شایانی کند. در همین حال، می توانید مجموعه ای گسترده از تمرینات بالاتنه، از جمله: عضله دو سر شانه، در حالی که روی نیمکت نشسته اید را انجام دهید.

علاوه بر تمرینات هوازی، حداقل دو بار در هفته ورزش های قدرتی انجام دهید تا بیشتر به ارتباط ورزش و نوروپاتی دیابتی پی ببرید.

تمرین سوم: ایجاد تعادل و ثبات در کار

با توجه به مطلبی که در دسامبر 2014 در مجله بین المللی علوم پرستاری منتشر شد، با آسیب رساندن به عملکرد عصبی پاهای بیمار، نوروپاتی مرتبط با دیابت تعادل فرد به هم می‏ریزد.

این یادداشت نشان می دهد که در مطالعه بر افراد مسن، افراد مبتلا به نوروپاتی مرتبط با دیابت 23 برابر بیشتر از افراد فاقد این بیماری دچار افت ثبات و تعادل می شوند. ماچوفسکی می گوید: به نورون های موجود در ماهیچه های آن بخش  محرک هایی وارد کنید تا مانند گذشته به درستی کار کنند. مهمترین عضلات برای استوار نگه داشتن شما در پاها وجود دارد.

سعی کنید نوعی تعادل یا ثبات را در هر تمرین ایجاد کنید. تمریناتی از جمله: نگه داشتن یک پا روی دیوار یا یک چیز محکم برای ایجاد تعادل، تمرین پیاده روی با پاشنه پا در یک خط مستقیم.

تمرین چهارم: ورزش ذهن و بدن

وقتی که صحبت از ورزش و نوروپاتی دیابتی به میان می‏آید نمی‏توان نقش آرامش ناشی از تمرینات ذهنی را نادیده گرفت.

یوگا، تای چی و تمرینات مدیتیشن فعال ممکن است واقعاً همان چیزی باشد که سیستم عصبی شما نیاز دارد.

طبق بررسی هایی که در اکتبر 2012 در هند انجام شد مشخص گردید که یوگا در مدیریت اختلالات عصبی مختلف، از جمله نوروپاتی مرتبط با دیابت مفید است.

یوگا در کاهش سطح استرس، فشار خون و التهاب مفید است. چون این موارد می تواند بر پیشرفت نوروپاتی مرتبط با با دیابت تأثیر بگذارد. اگرچه یوگا در مقایسه با دوچرخه سواری یا تمرین های قدرتی ممکن است احساس شدت کمتری داشته باشد، اما همچنان قلب شما را پمپاژ می کند و می تواند عضله سازی کند.

روش انتخابی ذهن و بدن خود را به روشی انجام دهید که نیازهای شما را برآورده کند و سایر تمرینات شما را تقویت کند. به عنوان مثال، شما می توانید یک کلاس آرام یوگا را به عنوان راهی برای بهبودی پس از یک ورزش شدید یا تمرینات قلبی در نظر بگیرید. در همین حال، کلاس های پیشرفته تر می تواند به عنوان یک تمرین عالی در زمینه کاردیو و قدرت در یک تمرین عمل کند.

کلام آخر

امروزه بروز دیابت در کشورهای جهان به موازات کاهش میزان فعالیت مردم و افزایش چاقی به طور فزاینده ای بیشتر شده است. با توجه به اینکه ورزش و نوروپاتی دیابتی تاثیر مستقیمی دارند؛ اکثر افرادی که دیابت خود را کنترل می کنند کسانی هستند که به طور منظم ورزش می کنند. در واقع ورزش یکی از سه پایه اصلی درمان دیابت را علاوه بر رژیم غذایی و داروها تشکیل می دهد.

انجام ورزش باید به عنوان جزئی از برنامه روزانه بیماران مبتلا در بیاید و برای رسیدن به این هدف شخص باید هر چه زودتر و در سنین پایین تر ورزش منظم را شروع کند. چون انجام منظم فعالیت ورزشی نه تنها موجب افزایش سطح سلامت عمومی بدن خواهد شد؛ بلکه الگوی خوبی را نیز برای سایر مبتلایان بوجود خواهد آورد.

Source: www.everydayhealth.com, www.gssiweb.org