مراقبت پزشکی از پای مشکل پای دیابتی یکی از شدیدترین عوارض دیابت است و در بخش قابل توجهی از بیماران دیده می شود. مشکل پای دیابتی که باعث آسیب‌های جدی و شرایط سخت می شود، به ویژه زمانی که دیر متوجه آن می شوند، می تواند با تشخیص زودهنگام و مراقبت خوب به طور موثر برطرف شود. مخصوصاً در بیمارانی که قند خون بسیار بالا و سیر نامنظم دارند، مشکلات زخم در پاها شایع تر است. دلیل این امر اختلال در گردش خون در وریدها است. در نتیجه این اختلال گردش خون، تخریب عروق شروع می شود. اختلالات در اندام هایی رخ می دهد که خون کافی نمی تواند برسد. در بیماران مبتلا به دیابت، آسیب به اعصاب پا به دلیل مقادیر بالای قند خون رخ می دهد. هنگامی که اعصاب آسیب می بینند، از دست دادن حس در پاها و نوک انگشتان ممکن است رخ دهد. از این رو؛ فشار، درد، بریدگی، سوختگی و جراحت ممکن است احساس نشود.
زخم پا پس از بریدگی، سوختگی و زخم ایجاد می شود. همچنین برخی از میکروب ها (باکتری ها و قارچ ها) در محیط های شیرین با سهولت بیشتری تکثیر می شوند. عفونت های باکتریایی و قارچی یکپارچگی پوست را مختل کرده و منجر به تشکیل زخم می شود. این زخم ها خیلی سریع ملتهب می شوند و مشکلات جدی ایجاد می کنند. در صورت عدم درمان، قانقاریا و حتی بریدگی ناحیه آسیب دیده ممکن است.
مواردی که در مراقبت از پا باید در نظر گرفته شود:
مراقبت از پا یک مسئله بسیار مهم برای همه بیماران دیابتی است. بیماران ابتدا باید سیگار را ترک کنند. سیگار یک عامل خطر بسیار مهم است. جدای از این، بیماران در خانه و ساحل نباید پا برهنه روی زمین قدم بگذارند و دمپایی مرغوب به پا بپوشند. بیماران باید هر روز پاهای خود را در آب ولرم (بیشتر از 37 درجه) با صابون غیر تحریک کننده بشویند. بعد از شستن به خصوص بین انگشتان باید با یک حوله نرم خشک شود، این کار از ایجاد قارچ به خصوص بین انگشتان جلوگیری می کند.
کرم مرطوب کننده را می توان به پاهای خود در برابر خشکی و ترک خوردگی مالید. جوراب ها باید هر روز عوض شوند. جوراب های نخی که پا را سفت نمی کنند باید ترجیح داده شود و باید مراقب بود که قسمت های کشسان آن سفت نباشد. هرگز از ابزار برش برای پینه و پوست سفت شده پا استفاده نکنید. ناخن های پای خود را بعد از حمام در حالی که نرم هستند کوتاه کنید، آنها را خیلی کوتاه نکنید و گوشه های عمیق نکشید. بعدا با سوهان ناخن سوهان بزنید. هرگز پاهای خود را با بخاری (اجاق، بخاری، بخاری برقی و غیره) یا استفاده از کیسه آب گرم گرم نکنید.
در این نوع گرمایش ممکن است بدون اینکه متوجه شوید سوختگی های جدی روی پای شما ایجاد شود. زمانی که پاهایتان احساس سرما می کنند جوراب خود را بپوشید. قبل از ورود به حمام، مطمئن شوید که یکی از اعضای خانواده دمای آب را بررسی کرده است. ممکن است به دلیل آسیب به اعصاب پا نتوانید گرمای آب را احساس کنید. هر روز پاهای خود را چک کنید (شاید قبل از خواب شب ها) می توانید با کمک آینه به قسمت هایی که نمی توانید آنها را ببینید نگاه کنید.
به این ترتیب می توانید آسیب هایی مانند بریدگی، خراشیدگی، تورم، خشکی پوست، قرمزی و تاول روی پاهای خود را زود تشخیص دهید و اقدامات احتیاطی را انجام دهید.
هرگز بافت مرده و تاول های اطراف ناخن را نبرید. هر روز با لمس قسمت‌های تحتانی، فوقانی، پاشنه و پنجه پای خود، احساس را بررسی کنید. کفش های راحت و نرم بپوشید که مناسب باشد. در صورت لزوم، کفش های مخصوص پای خود را تهیه کنید. کفش های خود را بدون جوراب نپوشید.
جوراب‌های ارتجاعی جاذب عرق، بدون درز و غیر تنگ را ترجیح دهید تا در مواقع لزوم شما را گرم و در مواقع لزوم سرد نگه دارند. از دمپایی باز و دمپایی لای انگشتی استفاده نکنید. عادات منظم و خوب مراقبت از پا داشته باشید. بدون مشورت با پزشک از محصولات آرایشی و بهداشتی موجود در بازار برای سختی، پینه و مشکلات ناخن روی پاهای خود استفاده نکنید.
علیرغم درمان های سنتی مراقبت از زخم، دبریدمان و درمان آنتی بیوتیکی در صورت عفونت، حتی اوزون درمانی و اکسیژن درمانی هایپرباریک، برخی از بیماران ممکن است مشکلاتی را در درمان خود تجربه کنند. با تولید فاکتور رشد اپیدرمی در اواسط دهه 1990، استفاده از آن در بسیاری از کشورها در اواخر دهه 2000 آغاز شد. این روش ها نتایج بسیار خوبی در درمان زخم پای دیابتی به دست می دهند.
ورزش برای کسانی که زخم پا دارند خطر بزرگی است!
برای جلوگیری از زخم پا، آسیب عصبی و ضعیف شدن عضلات پا رخ می دهد. ضعیف شدن باعث آسیب به پوست، بافت نرم، استخوان ها و مفاصل می شود. وقتی این آسیب ها شروع می شود، باید از فعالیت هایی که ممکن است باعث آسیب بیشتر به پاهای شما شود مانند دویدن، فوتبال، استپ و غیره ، اجتناب کنید.
اگر هر یک از شرایط زیر را در پای خود دارید، با پزشک خود مشورت کنید.
عفونت قارچی پا و ناخن، ناخن های فرورفته، ایجاد پینه، ایجاد ترک در پوست، زخم و بریدگی روی پوست، رشد ناخن ها به سمت داخل، تغییر رنگ در پاها (کبودی، رنگ پریدگی)، افزایش دمای منطقه، درد و از دست دادن احساس.
source: https://www.medikalakademi.com.tr/kronik-yara-bakiminda-yeni-tedavi-yontemleri-3
بدون دیدگاه