فصل ششم :آموزش
آموزش اولین قدم در پیشگیری از زخم است.کارکنان بهداشت باید مشکل را شناسایی کرده، بدانند چهکار باید کرده و بیمار را به چه کسی ارجاع دهند.آموزش بیماران باید بر اساس گایدلاین¬ها ی مبتنی بر شواهد باشد.
هرچه فهم ما از اصول اساسی تشکیل زخم، مدیریت و پیشگیری افزایش مییابد، مدیریت زخم پیچیدهتر و مشکلتر میشود.
استانداردهای مراقبتی پیشرفت میکند؛ محصولات، تکنولوژیها، فرایندهای مراقبتی و نتایج آنها پیشرفت کرده است.
آموزش برای کارکنان بهداشت و بیماران ضروری ست؛ درواقع اولین قدم در پیشگیری و مدیریت زخم است.
آموزش یک تعهد طولانیمدت برای فراگیر و آموزشدهنده است و نیازمند تکرار مداوم پیام به شکلهای مختلف، در طول زمان است.
مردم با روش های متفاوتی یاد میگیرند.
آموزشدهنده باید نسبت به این روشها شناخت داشته باشد و مطالبی با روش های یادگیری متفاوت ارائه دهد.
علاوه بر آن آموزشدهندگان باید بدانند که توانایی برای دیدن/ شنیدن پیام، دریافت و اجرای آن، فردبهفرد متفاوت است.
مواد آموزشی باید متناسب با این تفاوتها باشد و بدانیم که بیماران و همراهان زیادی، ممکن است تحصیلات پایهای و مهارتهای زبانی ضعیف داشته باشند. قبلاً بیماران و حتی پزشکان زیادی، باورهای عمیقی درباره موارد (اطلاعات) جمعآوریشده از منابع مختلف داشتند، درحالیکه با علم پزشکی همخوانی نداشت.
خلاصه فصل (تکنولوژی و درمان هایی که باید مد نظر گرفته شود )
تمام کشورها به این محصولات دسترسی ندارند.
در صورت دسترسی ممکن است بهمحض تشخیص، تحت پوشش بیمه یا سازمانهای بازپرداختی قرار گیرد.
بهعنوانمثال در آمریکا، بعد تشخیص دیابت، دسترسی به محصولات پیشرفته و افراد مجرب، تحت پوشش است.
علاوه بر آن روش های درمانی در سرتاسر جهان متفاوت است و به گایدلاین¬ها ی محلی و گروهدرمانی بستگی دارد.
امیدواریم این مقاله باعث ایجاد حس برابری و انصاف در حیطه مدیریت بیمار، ارائه اطلاعات جهت انتخاب بهترین رویکرد و نیاز به پیشرفت استانداردهای مراقبتی و آموزشی شده باشد.
بدون دیدگاه