علل و درمان زخم های مزمن

  عفونت:

یکی از رایج ترین دلایل تاخیر در ترمیم زخم ، عفونت زخم است. در صورت عفونت زخم ، سیستم ایمنی بدن از انرژی زیادی برای مبارزه با آلودگی یا باکتری های ناشی از عفونت استفاده می کند. این باکتری سموم مضر تولید می کند. سموم به نوبه خود از روند بهبود جلوگیری می کنند.

اختلال گردش خون:

مواد مغذی و اکسیژن از طریق خون به منطقه بهبود می رسند. خون رسوبات یعنی باکتری ها و سموم را در منطقه بهبود از بین می برد. شرایطی که گردش خون یا جریان خون و اکسیژن رسانی خون را کاهش می دهد دلایل بسیار شایع تاخیر در ترمیم زخم یا حتی بهبود ضعیف است.

عواملی مانند دیابت ، سن بالا ، فشار خون بالا و بیماری عروق محیطی می توانند باعث اختلالات گردش خون شوند. بیماری مزمن ریه و کم خونی در اکسیژن رسانی خون اختلال ایجاد می کند. چاقی همچنین سرعت بهبود زخم را کاهش می دهد. این به این دلیل است که در بافت های چربی رگ های خونی کم تر است. شناخته شده است که توتون همچنین از ترمیم زخم جلوگیری می کند.

وضعیت زخم:

وضعیت و محل زخم بر سرعت ترمیم زخم تأثیر می گذارد. ضربه مداوم و فشار بیش از حد ترمیم زخم را کند می کند. از دست دادن آب باعث خشک شدن و پوسته پوسته شدن سلول ها نیز می شود. از طرف دیگر ، مصرف زیاد آب باعث مرطوب شدن بیش از حد بریدگی ها و فرسودگی آن می شود. حذف بافت نکروزه و مرده برای ترمیم زخم مهم است.

استفاده از دارو:

داروهایی که توانایی تحریک پاسخ التهابی را دارند ، مانند کورتیکواستروئیدها ، ترمیم زخم را به تأخیر می اندازند. شیمی درمانی رشد سلول ها را متوقف کرده و این از ترمیم زخم جلوگیری می کند.

سن:

زخم های مزمن در بیماران مسن بیشتر از بزرگسالان و کودکان سالم دیده می شود.  به این دلیل است که افراد مسن بدن حساس دارند و به دلیل تولید کم آنتی بادی ، پاسخ التهابی کند و عملکردهای کند سیستم غدد درون ریز ، خطر عفونت زیاد است. علاوه بر همه اینها ، افراد مسن مستعد  بیماری های مزمن مانند دیابت که در گردش خون اختلال ایجاد می کنند و بیماری های قلبی هستند.

تغذیه بد:

بدن برای بهبود زخم ها به کالری ، پروتئین ، ویتامین A-C و روی نیاز دارد. به همین دلیل یک رژیم غذایی متعادل لازم است. ویتامین ها نقش زیادی در روند بهبود زخم ها دارند. بنابراین ، دریافت ویتامین بسیار مهم است.

• برای جلوگیری از عفونت از ضد عفونی کننده های طبیعی استفاده کنید:

هر از گاهی از یک ضد عفونی کننده طبیعی (میکروب کش) برای پاکسازی زخم استفاده کنید. این با عفونت ها مبارزه می کند و همچنین بهبود را تسهیل می کند. توصیه می شود که زخم را مرطوب کرده و بپوشانید زیرا پوشاندن زخم به جلوگیری از عفونت کمک می کند. گیاهانی که بهترین خاصیت میکروب کشی را دارند عبارتند از: گیاه ریحان ، سیر ، نعناع.

• مصرف پروتئین خود را افزایش دهید:

پوست انسان از پروتئین تشکیل شده است. در صورت وجود بریدگی یا زخم پروتئین اضافی مورد نیاز است. این امر خصوصاً در مورد افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند صدق می کند زیرا عمل جراحی پروتئین و کالری مورد نیاز را افزایش می دهد. بدن شما برای ترمیم زخم ها و کاهش التهاب نیاز به تولید آنتی بادی و سلول های ایمنی دارد. بدون داشتن پروتئین کافی ، بهبود به تأخیر می افتد و خطر عفونت بیشتر می شود.

توجه به زخم هایی که بیش از 6 هفته طول می کشد:

زخم در نتیجه آسیب به یکپارچگی پوست در اثر بیماری یا هر عامل خارجی ایجاد می شود. ترمیم زخم روند طبیعی خاصی را دنبال می کند و در حدود 1 هفته به پایان می رسد.

در بعضی موارد ، بهبود دیرهنگام زخم، بسته نشدن و رخ دادن خود به خود می تواند نشانه ای از بیماری های مختلف باشد.

به خصوص اگر زخم پس از 6 هفته بهبود نیابد ، اگر تغییرات پوستی ایجاد شده ، پوسته پوسته شدن ، خارش یا ترشح وجود دارد ، لازم است با یک متخصص مشورت کنید.

نحوه ظاهر شدن یک زخم ، محل قرارگیری آن ، مدت زمانی که طول کشیده است ، وجود درد ، خونریزی از معیارهای مهم است. برخی از بیماری های عفونی ، سرطان های پوست ، بیماری های اندام های داخلی که باعث از بین رفتن ساختار عروقی پوست می شوند ، بیماری های سیستمیک ، شرایط آلرژیک طولانی مدت ، برخی از بیماری های مربوط به حساسیت به آفتاب و زخم های مزمن ممکن است خود را نشان دهند.

دیابت همچنین زمینه را برای تشکیل زخم آماده می کند:

گرچه دیابت از بسیاری جهات بر اندام های ما تأثیر منفی می گذارد ، اما می تواند خود را با زخم هایی روی پوست نشان دهد. این بیماری تشکیل زخم را تسهیل می کند زیرا به ساختار عروقی آسیب می رساند.

Source: www.zekidoktor.com