زخم به آسیب دیدگی و جراحت پوستی گفته می شود که ممکن است فقط لایه سطحی پوست را در بر بگیرد و یا در موارد شدید تر لایه های زیرین پوست را هم درگیر کند. متأسفانه بیماران مبتلا به سرطان ممکن است در طول دوره بیماری، مبتلا به زخم های سرطانی پوستی شوند. گاهی ممکن است این زخم های سرطانی عفونی شده و برای بیمار مشکلات متعددی ایجاد کند. مراقبت درست از این زخم ها باعث مهار آن ها و جلوگیری از پیشرفت زخم خواهد شد.
انواع زخم های سرطانی
زخم ها در بیماران سرطانی ممکن است به چند دلیل ایجاد شوند:
زخم های ناشی از سرطان:
ممکن است در بیماران مبتلا به سرطان هایی مانند سرطان پستان، سرطان خون یا سرطان پوست زخم هایی در سطح بدن و روی پوست ایجاد شود. در سرطان هایی که مدت ها بدون درمان به رشد خود ادامه داده اند نیز، ممکن است سرطان به سطح پوست برسد و در قالب زخم خود را نشان دهد. این حالت معمولا در مورد بدخیمی های پستان به وجود می آید.
زخم های ناشی از سرطان پوست:
ملانوما:
اولین نوع زخم های ناشی از سرطان پوست، ملانوما نام دارد. ملانوما، ممکن است در نگاه اول شبیه به خال به نظر برسد؛ اما با رشد سلول های سرطانی تغییر رنگ داده و دچار زخم و جراحت می شود. این نوع سرطان پوست، مشکلات بسیار جدی برای سلامت فرد ایجاد می کند؛ بنابراین باید به تغییر ظاهری هر نوع خال بسیار توجه کرد. در صورتی که خال دچار خونریزی و تغییر رنگ شود باید سریعا به پزشک مراجعه کرد.
سرطان سلول های پوششی پوست (SCC) :
اشعه ماورای بنفش خورشید، عامل اصلی ایجاد سرطان سلول های پوششی یا سنگفرشی Carcinoma است. خشکی پوست و کاهش سطح ایمنی بدن نیز می توانند در ابتلا به سرطان پوست مؤثر باشند. در این بیماری زخم هایی با اندازه های متفاوت به روی نقاطی از بدن که بیشتر در معرض تابش آفتاب هستند، ایجاد می شود.
این زخم های سرطانی ممکن است گسترش یافته و لایه های زیرین پوست را درگیر کند و جراحاتی عمیق و عفونی ایجاد نماید. برای درمان این زخم ها از روش جراحی یا اشعه درمانی استفاده می شود.
سرطان سلول های پایه پوست (BCC) :
سرطان Basal-Cell Carcinoma یکی از انواع سرطان پوست است که با بروز زخم های سطحی همراه است. سرطان سلول های پایه، روند رشد آهسته ای دارد و به درمان بهتر پاسخ می دهد. این نوع سرطان نیز بیشتر در اثر قرار داشتن در معرض نور خورشید ایجاد می شود.
زخم های ناشی از روش های درمانی:
گاهی به دلیل روش هایی که در درمان سرطان به کار می رود، مانند پرتو درمانی، بافت های بدن تخریب شده و زخم ایجاد شود. گاهی هم ممکن است به دلیل بستری بودن بیمار به مدت طولانی، در بعضی قسمت های بدن او زخم فشاری یا زخم بستر تشکیل شود. این زخم ها پس از اتمام دوره درمان بهبود می یابند؛ اما بسیار مهم است که از آن ها مراقبت شود تا عفونی نشده و سطح بهداشت و سلامت بیمار را به خطر نیندازند.
چگونگی مراقبت از زخم های سرطانی
- برای مراقبت و کنترل زخم ها لازم است در فواصل زمانی منظم و کوتاه، نسبت به تعویض پانسمان اقدام شود.
- محل زخم باید همیشه تمیز و بدون رطوبت باشد.
- در صورتی که منع پزشکی وجود ندارد، محل زخم باید مرتبا با آب و صابون شسته شده و به خوبی آبکشی شود. پس از آبکشی باید زخم را با یک حوله تمیز به صورت گذاشتن و برداشتن به آهستگی خشک کرد.
- اگر زخم خونریزی می کند بایستی کمپرس یخ روی پانسمان فشار داده شود تا خونریزی قطع شود.
- برای کاهش عفونت زخم باید از پانسمان های آنتی میکروبیال (ضد میکروب) استفاده کنید.
چرا برای کنترل زخم های عفونی بهتر است از پانسمان سوربکت استفاده کنید؟
- پانسمان زخم آنتی میکروبیال سوربکت، با داشتن لایه های جاذب، عفونت و ترشحات چرکی را از محل زخم دور می کند و با هر بار پانسمان، رطوبت و مایعات عفونی را از سطح زخم برداشته و به این ترتیب مانع از گسترش عفونت می شود.
- پانسمان زخم سوربکت بر خلاف بسیاری از پانسمان های ضد میکروب دیگر، هیچ گونه ماده فعالی را آزاد نمی کند و باعث تحریک جلدی نمی شود.
- پانسمان زخم سوربکت به دلیل عدم وجود مواد شیمیایی مضر، کاملا بی خطر بوده و حتی در نوزادان و زنان باردار نیز قابل استفاده است.
بدون دیدگاه