زخم‌های وریدی زخم‌های دردناکی هستند که در صورت عدم درمان، عواقب جبران ناپذیری را برای بیمار خواهند داشت. این زخم‌ها در هر بخش از بدن ممکن است ایجاد شوند اما ناحیه تحتانی و پاها، بیشترین قسمت‌هایی هستند که مبتلا به این زخم‌ها می‌شوند. زخم‌های وریدی، در ناحیه پا، برای هر بیماری خطرناک است اما اگر این بیمار دچار بیماری دیابت نیز باشد، خطرات زخم وریدی دوچندان می‌شود چرا که ممکن است بیمار، به زخم‌های دیابتی نیز دچار شود که در این صورت، رسیدگی فوری به بیمار لازم است. با زخم‌های وریدی به طور کامل آشنا شوید.
علل ایجاد زخم‌های وریدی پا
زخم‌های وریدی پا، به دلیل عملکرد نادرست دریچه‌های یک طرفه سیاهرگ‌های پا ایجاد می‌شود. قلب خون را به سراسر بدن پمپاژ می‌کند. خون پمپاژ شده باید مجدداً از سراسر بدن به قلب بازگردد. خون توسط سرخرگ‌ها که حالت ارتجاعی دارند پمپاژ می‌شود و توسط سیاهرگ‌ها، مجدداً به قلب باز می‌گردد. سیاهرگ‌ها دارای دریچه‌های یک طرفه رو به قلب هستند. زمانی که اختلالی در رگ‌های ناحیه پا ایجاد می‌شود و عملکرد دریچه‌ها با مشکل مواجه می‌شود، زخم‌های وریدی پا ایجاد می‌شود. این زخم‌ها منجر به زخم پوستی می‌شوند. زخم‌های پوستی از گردش خون ضعیف پاها ایجاد می‌شوند.
زخم وریدی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشک با بررسی زخم و علائم آن، به‌راحتی می‌تواند زخم وریدی را تشخیص دهد. با این حال ممکن است یک اسکن اولتراسوند از رگ‌ها گرفته شود تا به طور قطع احتمال بیماری شریان محیطی از بین برود.
درمان زخم‌های وریدی چگونه است؟
اگر به موقع برای درمان اقدام کنید، معمولاً ۳ تا ۴ ماه درمان زخم‌های وریدی به طول می‌انجامد. برای این که بهبود در درمان ایجاد شود باید، زخم را به صورت مرتب پاک‌سازی کنید. پانسمان زخم را در روزهای اولیه به صورت روزانه تعویض کنید. اگر زخم در ناحیه پای شما قرار دارد، از جوراب‌های مخصوص واریس که درمان فشاری می‌کنند و فشارخون را در ناحیه پا کنترل می‌کنند، استفاده کنید. از آن جایی که زخم‌های وریدی، مستعد ورود باکتری‌ها هستند، تمیز کردن زخم اولویت دارد.
علائم زخم وریدی
درد شدید همراه با تورم در ناحیه مبتلا ایجاد می‌شود. گاهی اوقات این درد به صورت یک زخم همراه با کبودی خود را نشان می‌دهد و گاهی دیگر، زخم دارای موادی است که در حال تخلیه هستند. پوست ملتهب همراه با قرمزی، می‌تواند از علائم زخم‌های وریدی باشد. اگر رنگ پوست تغییر کند و یا در اطراف زخم پوست سخت شده باشد و علائم خارش نیز داشته باشد، ممکن است خبر از زخم‌های وریدی داشته باشد.
چه کسانی بیشتر در معرض زخم‌های وریدی هستند؟
حدود ۸۵ درصد زخم‌های وریدی، در ناحیه پا ایجاد می‌شود. طی مطالعات انجام شده، مشخص شد، افرادی که قادر به حرکت نیستند و افرادی که چاق هستند، بیشتر در معرض ابتلا به زخم‌های وریدی در ناحیه پا هستند. اگر به بیماری زخم‌های وریدی مبتلا شده‌اید و دارای اضافه وزن هستید، باید وزن خود را کاهش دهید تا بیماری خود را به میزان قابل توجهی، کنترل کنید.
چرا زخم‌های وریدی برای دیابتی‌ها خطرناک تر است؟
متأسفانه افرادی که دیابت کنترل نشده دارند، در گردش خون و اکسیژن رسانی، دچار اختلال هستند. نه تنها زخم‌های وریدی بلکه هر زخمی برای بیماران دیابتی، ممکن است یک خطر جبران ناپذیر باشد. زخم‌ها برای بهبود یافتن نیازمند اکسیژن و مواد غذایی هستند. در افراد دیابتی، اکسیژن و مواد غذایی به خوبی به زخم انتقال نمی‌یابد که همین امر، موجب عفونی شدن و گسترده شدن زخم‌های سطحی می‌شود. هنگامی که گلوکز خون افزایش می‌یابد، سیستم عصبی نیز مختل می‌شود و بیمار ممکن است حتی متوجه درد در ناحیه زخم شده نشود. همین امر باعث عدم پیگیری به موقع و ایجاد زخم‌های پای دیابتی می‌شود. زخم‌های وریدی نیز، به علت عدم گردش خون صحیح ایجاد می‌شوند و اگر در فرد دیابتی ایجاد شود، قطعاً خطرات بیشتری را ایجاد خواهد کرد.
بدون دیدگاه