پمفیگوس
بیماری پمفیگوس یک بیماری نادر پوستی است که در پوست و غشای مخاطی ایجاد می‌شود. پمفیگوس نوعی از بیماری‌های خود ایمنی است. در این بیماری بدن به اشتباه به بافت‌های سالم حمله می‌کند. پمفیگوس ولگاریس و پمفیگوس فولیکوس از انواع بیماری‌های پمفیگوس هستند اما پمفیگوس ولگاریس شایع‌ترین نوع این اختلالات است. متأسفانه این بیماری شرایط دردناکی برای بیمار ایجاد می‌کند. زخم‌های بسیار دردناک همراه با خارش، بر سطح پوست بیمار ایجاد می‌شود. در ادامه با زخم‌های ناشی از بیماری پمفیگوس بیشتر آشنا شوید.
زخم‌های بیماری پمفیگوس چگونه‌اند؟
زخم‌های پمفیگوس در ابتدا با تاول‌های ریز و درشت بر روی سطح پوست، ایجاد می‌شوند اما رفته رفته این تاول‌ها پاره می‌شوند و زخم‌های شدیدتری ایجاد می‌کنند. زخم‌های باز در بیماری پمفیگوس باعث ورود میکروب‌ها به بدن و ایجاد زخم‌های عفونی می‌شوند.
پمفیگوس ولگاریس بر روی غشاهای مخاطی
بیماری پمفیگوس ولگاریس بر روی غشاهای مخاطی تأثیر می‌گذارد. مناطقی همچون دهان، گلو، بینی، چشم‌ها، ناحیه تناسلی و ریه‌ها، از جمله مناطقی است که مورد حمله این بیماری واقع می‌شود. معمولاً زخم‌های بیماری پمفیگوس ولگاریس در ابتدا در دهان نقش می‌بندد و سپس در پوست گسترده می‌شوند.
درمان زخم‌های پمفیگوس
با این که این بیماری، بیماری نادری است اما درمان‌های متعددی برای آن ارائه شده است. افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند باید تحت نظر پزشک قرار گیرند چرا که درمان برای این افراد ضروری است. معمولاً از کورتیکو استروئیدها برای سرکوب سیستم ایمنی بدن استفاده می‌شود. زخم‌های ناشی از بیماری پمفیگوس باید مرتباً با پانسمان‌های مناسب، پوشیده شوند تا هیچ گونه آلودگی محیطی وارد بدن فرد بیمار نشود.
علائم بیماری پمفیگوس
همان طور که گفته شد، بیماری پمفیگوس بر دو نوع است. با علائم هر دو نوع بیماری پمفیگوس آشنا شوید.
پمفیگوس ولگاریس Pemphigus vulgaris
پمفیگوس ولگاریس با تاول‌های دردناک در ناحیه‌های مخاطی بدن، آغاز می‌شود. این تاول‌ها ممکن است درون دهان و یا حتی ناحیه تناسلی ایجاد شوند. اگر تاول‌ها درون گلو و دهان باشند، در وضعیت بلع بیمار، اختلال ایجاد می‌شود و خوردن با درد همراه است. به طور کلی پمفیگوس ولگاریس زخم‌های دردناکی دارد.
پمفیگوس فولیکوس Pemphigus foliaceus
در بیماری پمفیگوس فولیکوس، زخم‌های ناشی از پمفیگوس معمولاً بر روی پوست ایجاد می‌شود و خبری از زخم بر روی غشاهای مخاطی نیست. تاول‌ها بر روی پوست گسترده می‌شوند و بیشترین منطقه‌ای را که تحت تأثیر قرار می‌دهند، معمولاً بازوها، قفسه سینه و شانه‌ها خواهد بود. البته این بیماری در کف پاها و ران پا نیز دیده می‌شود و به طور قطعی نمی‌توان گفت، کدام قسمت‌ها مورد حمله پمفیگوس قرار خواهند گرفت. خوشبختانه تاول‌های پوستی پمفیگوس فولیکوس دردناک نیستند اما همراه با خارش هستند که همین موضوع، بیمار را بی‌طاقت می‌کند. هر گونه خارش بر روی تاول‌ها منجر به پاره شدن تاول‌ها و عفونی شدن زخم‌های پمفیگوس خواهد شد. از این رو افرادی که علائم این بیماری را دارند، باید فوراً به پزشک مراجعه کنند. در غیر این صورت، زخم‌های ناشی از پمفیگوس برایشان دردناک خواهد شد.
چرا زخم‌های ناشی از پمفیگوس ایجاد می‌شود؟
دلیل ایجاد زخم‌های پمفیگوس، به علت حمله سیستم ایمنی است. علت دقیق ایجاد این بیماری مشخص نیست اما سیستم ایمنی بدن با کمک آنتی بادی ها به طور معمول، مواد خارجی مضر همچون باکتری‌ها و ویروس‌ها را از بین می‌برد. زمانی که سیستم ایمنی، به اشتباه می‌افتد، به پروتئین‌های سالم سطح پوست و غشای مخاطی حمله می‌کند و پیوند بین سلول‌ها را از بین می‌برد و تاول ایجاد می‌کند. به ندرت مشاهده شده است که برخی از داروها، در ایجاد زخم‌های ناشی از پمفیگوس، نقش داشته‌اند. نوعی داروی فشار خون که با نام مهار کننده ACE شناخته می‌شود، همراه با Penisillamine ممکن است بیماری پمفیگوس را ایجاد کند.
بیماری پمفیگوس چگونه تشخیص داده می‌شود؟
معمولاً این بیماری در بین مردم مدیترانه، برزیلی‌ها و افراد سالمند و سالخورده بیشتر شایع است. با این حال در بخش‌های دیگر نیز این بیماری دیده شده است. پزشک متخصص با نمونه برداری از زخم پوستی و مشاهده آن در زیر میکروسکوپ، می‌تواند بیماری را تشخیص دهد.
بدون دیدگاه