عفونت شدید مخصوصاً زخم پای دیابتی زخم پای دیابتی ، انتی بیوتیک وسیع الطیف تزریقی امپریکال (ت م: به‌صورت تجربی، قبل اماده شدن جواب انتی بیوگرام) باید فورا شروع شود. (بر اساس گایدلاین محلی) بعد آماده شدن جواب آزمایش‌ها میکروبیولوژیک، در صورت صلاحدید انتی بیوتیک تعویض/ تعدیل می‌شود.

 

انتی بیوتیک
انتی بیوتیک

گایدلاین¬ها ی بسیاری استفاده از انتی بیوتیک سیستمیک را در صورت عدم وجود عفونت بالینی، ممنوع اعلام کرده‌اند.

در این زمینه باید به گایدلاینها ی محلی رجوع شود. درصورتی‌که علت اختلال در بهبودی، بیوبردن نباشد، عوامل انتی میکروبیال منجر به بهبود زخم نخواهد شد.

کاورهای انتی میکروبیال جهت پیشگیری از عفونت ثانویه، توصیه نمی‌شود؛ ولی ممکن است برای عفونت بالینی خفیف توصیه شود.

زمانی که علت میکروبیولوژیک عدم بهبود زخم شناسایی شود، باید از عوامل انتی سپتیک/ انتی میکروبیال موضعی استفاده شود.

مدت مصرف این داروها تا دو هفته است و در این مدت زخم به‌طور منظم ارزیابی می‌شود.

بعد بهبود زخم، عوامل موضعی مذکور متوقف‌شده و از کاورهای غیر انتی میکروبیال استفاده می‌شود.

در صورت عدم بهبود زخم باید تصمیم گرفته شود که داروی فعلی ادامه یابد یا نوع دیگری شروع شود.

ارزیابی عواملی غیر از بیوبردن هم باید صورت گیرد. عفونت بالینی تشخیص داده‌شده باید توسط انتی بیوتیک سیستمیک کنترل شود.

انتی بیوتیک موضعی توصیه نمی‌شود، زیرا مرتبط با افزایش خطر ظهور ارگانیسم‌های مقاوم به انتی بیوتیک است. انتی بیوتیک باید بر اساس نمونه اخذشده از زخم و انتی بیوگرام انتخاب شود.

مدت انتی بیوتیک تراپی بر اساس نتایج بالینی به دست آمده است. باید از گایدلاین¬ها ی نظارت‌کننده بر آنتی بیوتیک ها استفاده شود.

مدیریت عفونت شامل درناژ جراحی آبسه‌ها و اکسیزیون (برش دادن و برداشتن) استخوان عفونی‌شده نیز می‌باشد.

روش جمع‌آوری نمونه برای آزمایش میکروبیولوژیک، باید از یکی از متدهای ذکرشده در گایدلاینها ی محلی تبعیت کند.

اصول اساسی عبارت‌اند از:

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *