تغذیه و آبرسانی،کنترل گلایسمیک
وجود وضعیت تغذیهای مناسب، برای بهبود زخم ضروری ست. بیماران باید توسط متخصص تغذیه یا فرد مربوطه ارزیابیشده و میزان دریافت مواد غذایی و مایعات بر اساس نیاز بافتی، تنظیم شود
جهت ارزیابی وضعیت تغذیهای میتوان از ابزارهای ذیل استفاده کرد:
- MST ابزار غربالگری سو تغذیه/
- MNA ارزیابی مختصر تغذیهای (فرم کوتاه و فرم بلند)/
- MUST ابزار غربالگری جهانی سو تغذیه/
- SGA ارزیابی جهانی مسئله (مشکل)/
توجه: در کشورهای در حال پیشرفت، یک Dietitian بهجای Nutritionist، ارزیابی تغذیهای را با استفاده از موارد مراقبت تغذیهای DCN، انجام میدهد. (ت م: هر دو متخصص و مشاور تغذیه هستند ولی تفاوت اصلی بین این دو حرفه، در ثبت قانونی کار است که Dietitian ثبتشده است.)
پایش پیشرفت و تعدیل برنامه مراقبتی
- زخم باید حداقل هر هفته یکبار مشاهده و ارزیابی شود تا میزان پیشرفت مشخص گردد.
- اگر بهبود بالینی حاصل نشده باشد، ممکن است برنامه مراقبتی جایگزین موردنیاز باشد.
- زمان این ارزیابی ۴ هفته بعد شروع درمان ( زخم پای دیابتی ) در نظر گرفتهشده است.
- میزان بهبودی با دو شاخص کاهش مساحت زخم و بهبود بستر زخم، اندازهگیری میشود.
- وجود این دو، نشاندهنده احتمال بهبود کامل زخم (در آیندهای نزدیک) است.
- درصورتیکه کاهش سایز زخم در پایان هفته ۴، زیر ۵٠ درصد باشد، باید برنامه مراقبتی جایگزین در نظرگرفته شود.
ممکن است برنامه جدید نیازمند ارجاع جهت ارزیابی و مداخلات پیشرفته باشد. (رجوع به گایدلاین محلی) برنامه جدید ممکن است شامل درمانهای پیشرفته یا پروسیجرهای جراحی برای دبریدمان، پیوند یا بازسازی عروقی باشد. مرکز مراقبت پزشکی و خدمات مراقبت پزشکی CMS در امریکا، از نتایج آماری ۴ هفته، جهت تصمیمگیری برای بازپرداخت هزینه درمانهای پیشرفته، استفاده میکند. برخی مراکز توصیه به عدم استفاده از برخی درمانهای پیشرفته دارند، زیرا کارایی و مقرونبهصرفه بودنشان کاملاً ثابت نشده است.
در صورت پیشرفت بالینی قابلانتظار درمان باید طبق برنامه مراقبتی ادامه یابد.
بدون دیدگاه