زخم‌های فشاری
زخم‌های فشاری که بیشتر با نام زخم بستر شناخته می شوند، نوعی از زخم‌های پوستی اند که به واسطه فشار طولانی مدت بر روی بافت بدن به وجود می‌آیند. این نوع زخمها معمولا در افراد ناتوان که نمی‌توانند تحرک داشته باشند ایجاد می‌شود. سالمندان بیشترین مبتلایان به زخم‌های فشاری هستند. دلیل به وجود آمدن زخم‌های فشاری، عدم خونرسانی به بافت و بسته شدن مویرگ های سطحی به واسطه فشار بر روی پوست است. اگر فردی برای مدت طولانی تغییر وضعیت ندهد، به دلیل فشار بر روی مویرگ ها، خونرسانی به خوبی به بافت تحت‌فشار صورت نمی‌گیرد و بخشی از بافت از بین می رود و زخم فشاری ایجاد می‌شود. زخم ایجاد شده نیز مواد مغذی و اکسیژن دریافت نمی کند و باعث وخیم تر شدن زخم و گسترش آن می‌شود. در موارد دیگر، ممکن است ساییدگی و خراش در سطح بدن این افراد به وجود بیاید اما به دلیل عدم خونرسانی مناسب، مجددا مواد مغذی و اکسیژن به بافت ها نرسد و زخم درمان نشود. این زخمها اگر درمان نشوند عفونت پیدا می کنند و به شدت گسترده می شوند.
زخم‌های فشاری در کدام قسمت ها دیده می شوند؟
به طور کلی زخم بستر بیشتر در بخش های استخوانی ایجاد می‌شود. بخش های استخوانی فشار بیشتری روی پوست می آورند و چربی کمتری دارند. با این حال موارد گوناگونی از زخم‌های فشاری دیده شده است اما بیشترین ناحیه مبتلا به این زخمها در بزرگسالان، در نواحی اطراف دنبالچه دیده شده است. در تصویر زیر نقاط تحت‌فشار و مستعد زخم‌های فشاری را می بینید.
چه افرادی بیشتر در معرض زخم‌های فشاری قرار دارند؟
همان‌طور که گفته شد، سالمندان بیشترین افرادی هستند که در معرض این گونه زخمها قرار دارند اما این زخمها در سنین پایین تر در افراد ناتوانی که بر روی ویلچر می نشینند هم دیده می‌شود. افرادی که در کما هستند هم در معرض این گونه زخمها قرار دارند.
چگونه می‌شود زخم فشاری را تشخیص داد؟
زخم‌های فشاری در ۴ مرحله درجه بندی می شوند. افرادی که دچار زخم فشاری می شوند، معمولا در مرحله اول، تنها بخشی از پوست آن‌ها قرمز است و این قرمزی، با فشار آوردن روی زخم، همچنان ادامه دارد و تغییر رنگ نمی دهد. اگر این زخمها از همان ابتدا پیگیری نشوند، در مراحل بعدی با تاول خود را نشان می دهند. تاول ها گسترش پیدا می کنند و بافت پوست به طور کامل از بین می رود. اگر درمان مؤثر واقع نشود، بافت های پوستی در آن ناحیه همراه با بافت های زیرین و حتی استخوآن‌ها، دچار آسیب می شوند. در این صورت زخم‌های بازی به وجود می آید که درمان آن‌ها کاری سخت و دشوار خواهد بود.
چگونه مانع به وجود آمدن زخم‌های فشاری شویم؟
همان‌طور که گفته شد، این زخمها از عدم تحرک کافی به وجود می‌آیند. برای این کار باید بیمار، هر دو ساعت تغییر پوزیشن دهد تا هیچ کدام از قسمت‌های بدن وی، تحت‌فشار قرار نگیرد. استفاده از تشک‌های نرم، لباس‌های تمیز و خشک و بررسی مداوم بیمار، نقش مهمی در کاهش ابتلا به این زخمها دارد. پیشگیری از زخم‌های فشاری امری مهم و ضروری برای سلامت بیمار است. زخم‌های فشاری را جدی بگیرید و در صورت به وجود آمدن کوچک‌ترین زخمی، اقدام به درمان کنید.
درمان زخم‌های فشاری
درصورتی‌که بیمار دچار زخم‌های فشاری شده باشد، در مراحل ابتدایی می‌توان با استفاده از پانسمان‌های مخصوص سوربکت، پیشرفت این زخمها را کنترل کرد و حتی با کمک این پانسمان‌ها، می‌توان بسیاری از زخم‌های بستر را درمان کرد. در این پانسمان‌ها نقره یا کربن وجود ندارد و با ﮐﺎﻫﺶ ﺑﺎر ﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﻋﻔﻮﻧﺖ و درﻣﺎن زﺧﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﻣﯿﮑﺮوب ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن ﻫﺎ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﺪه و در زﻣﺎن ﺗﻌﻮﯾﺾ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن از ﻣﺤﻞ زﺧﻢ ﺟﺪا ﺷﺪه و دور ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﺳﻮرﺑﮑﺖ روﻧﺪ ﺗﺮﻣﯿﻢ زﺧﻢ را ﺑﺎ ﮐﺎﻫﺶ ﺑﺎر ﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ و ﺑﺪون آزاد ﮐﺮدن ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﻓﻌﺎل در ﺑﺴﺘﺮ زﺧﻢ ﺗﺴﻬﯿﻞ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ. در مراحل شدیدتر، پزشک با تجویز داروهای شیمیایی، مانع گسترش این زخمها می‌شود.
بدون دیدگاه