تاثیر رطوبت بر زخم فشاری

بریدگی به‌عنوان علت اولیه زخم فشاری شناخته‌شده است. توسط (NPUAP) هنگامی‌که لایه‌های مختلف پوست مماس با یکدیگر و همراه با حرکت بیمار، حرکت می‌کنند، رطوبت باعث افزایش اصطکاک بین پوست و سطح (مثل سطح تشک) می‌شود که آن‌هم منجر به دفورمیتی بافت می‌گردد. این نیرو یا مستقیماً به بافت آسیب میزند یا باعث آسیب سطحی ساختارهای پوست می‌شود. (زمانی که بیمار روی سطح تخت حرکت می‌کند.)

زخم فشاری در بیماران بزرگ‌سال واحد مراقبت ویژه، از طریق حضور/عدم حضور اصطکاک و بریدگی است. بریدگی بافتی نسبت به فشار (به‌تنهایی) باعث آسیب و مرگ سلولی سریع‌تری می‌شود. در عرض دقایق فشار روی برآمدگی استخوانی در بیمار بی‌حرکت، مستقیماً به بافت عمقی آسیب میزند (از طریق تحت‌فشار قرار دادن و محدودیت جریان خون) و منجر به مرگ بافتی و زخم می‌گردد.

رطوبت به‌تنهایی باعث تشکیل زخم فشاری نمی‌شود، ولی همراه با فشار و/یا اصطکاک و بریدگی، با زخم فشاری مرتبط است.

برعکس بریدگی، فشار در دوره‌های طولانی‌تری عمل می‌کند.(ساعت‌ها) فشار روی برآمدگی استخوان می‌تواند ٣-۵ برابر بیشتر از سایر بافت‌ها باشد و به دنبال بریدگی دو برابر می‌شود.

فشار روی برآمدگی استخوان، به‌تنهایی رخ نمی‌دهد؛ به‌محض اینکه بافت به دنبال فشار دفورمه گردید، بریدگی نیز اطراف دفورمیتی رخ می‌دهد. مثل (زخم پای دیابتی)، اتیولوژی فیزیکی (زخم فشاری) نیز منجر به بیان غیرقابل‌کنترل عوامل فوق التهابی مخرب شده و زخم تشکیل می‌شود.

تعریف زخم فشاری شامل موارد زیر میشود :

زخم‌های فشاری ایجادشده توسط ابزارهای پزشکی مثل ماسک تنفسی، انتوباسیون، کاتتر، اسپلینت، کست و بانداژ فشاری کندی تغیرات پوستی دوره آخر حیات یا زخم های التهایی (ترمینال).

توجه: این موارد به‌صورت مشروح نیستند و خواننده همواره باید به گایدلاین­های محلی (لوکال) رجوع کند.

گایدلاین IWGDF 2015

پای دیابتی: عفونت، زخم یا تخریب بافت پا در ارتباط با نوروپاتی و /یا PAD در اندام تحتانی افراد دیابتی

زخم پا : ضایعه تمام ضخامت پوست پا


 
 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *